Никто - Дети лабиринта

Я разбитый на части,

расколотый молотом прежних побед.

Над телом своим я не властен,

Мой мозг продуцирует бред.

Мне больно смотреть

в развратные души

невинных девиц.

Мне страшно в домашних

мальчиках слушать

грядущих убийц.

Я боюсь, что мой мир

превратится в развалины,

пепел и дым.

Так много зависит

от нас в нашем рае,

ведь следом идет ад за ним.

Я сойду с ума,

я уже на грани…

В каждой секунде зла

больше, чем воды в океане.

Кровь течет из глаз

вместо слез у всех,

кто душою слаб,

кто духовно слеп.

Я уже ее чувствую вкус,

на губах и щеках глубок ее след.

Все вокруг его принимали за плюс,

а он был — перевернутый крест.

Кто теперь в состоянье вернуться назад,

когда каждый из нас душой ослеп и ослаб?

О, Великое Провиденье,

Сотвори над всеми нами прозренье.

Пусть сердца наполнит твой свет,

Все что нужно нам — это твой свет!

О, Великое Провиденье,

Сотвори над всеми нами прозренье.

Пусть сердца наполнит любовь,

Все что нужно нам — это любовь!

(июль 2002)

Мен бөліктерге бөлінгенмін

өткен жеңістердің балғасымен талқандалған.

Мен өз денемді басқара алмаймын,

Менің миым бос сөз шығарады.

Қарау маған ауыр тиеді

азғын жандарға

бейкүнә қыздар.

Мен үйде қорқамын

ұлдар тыңда

келе жатқан өлтірушілер.

Менің әлемім деп қорқамын

қирандыларға айналады

күл мен түтін.

Көп нәрсе байланысты

жұмақтағы бізден,

өйткені тозақ оның соңынан ереді.

Мен жынды боламын,

Мен қазірдің өзінде шетте тұрмын ...

Жамандықтың әрбір секундында

мұхиттағы судан да көп.

Көзден қан ағады

Барлығы үшін көз жасының орнына,

кімнің жүрегі әлсіз

кім рухани соқыр.

Мен қазірдің өзінде дәмін татамын

оның ізі ерні мен бетінде терең.

Оның айналасындағылардың бәрі плюс үшін қабылданды,

және ол төңкерілген крест болды.

Енді кім қайтып бара алады,

Әрқайсымыз соқыр және жанымыз әлсіз болған кезде?

О, Ұлы Провиденс,

Баршамызға нұр сыйлаңыз.

Жүрегіңіз нұрға толсын

Бізге керегі тек сіздің нұрыңыз!

О, Ұлы Провиденс,

Баршамызға нұр сыйлаңыз.

Жүрегіңіз махаббатқа толы болсын

Бізге махаббат ғана керек!

(2002 жылдың шілдесі)