Ингибитор - Дети лабиринта

Каждый день тебя уносит в никуда,

Каждый день оставляет раны на твоем теле.

Каждый день ты вырываешь из жизни года,

Ты не знаешь, кто ты есть на самом деле!

Ты смотришь на мир заплывшими глазами!

Твое тело гниет изнутри…

Твое сердце проколото стальными иглами,

В твоих жилах нет ни капли крови!

Твой разум разорвался на части…

Твой мозг стал гладким, как лед!

Ты слишком поздно понял, что жизнь — это счастье,

Но тебе уже это ничего не дает!

Ты остался один…

Ты изгнал себя сам.

Свою жизнь и судьбу

Ты давно уж прервал!

Твой дом превратился

В вонючий сарай.

Ты не получил,

Обещанный рай!

Әр күн сені ешқайда апармайды

Күн сайын сіздің денеңізде жаралар қалады.

Жылдың тіршілігінен күн сайын жұлып кетесің,

Сіз шынымен кім екеніңізді білмейсіз!

Дүниеге ісінген көздеріңмен қарайсың!

Денең іштен шіріп жатыр...

Жүрегің болат инелермен тесілген

Сіздің тамырыңызда бір тамшы қан жоқ!

Миың бұзылды...

Сіздің миыңыз мұздай тегіс болды!

Өмірдің бақыт екенін кеш түсіндің

Бірақ бұл сізге ештеңе бермейді!

Сен жалғыз қалдың...

Сіз өзіңізді қуып жібердіңіз.

Сіздің өміріңіз бен тағдырыңыз

Сіз баяғыда үзілдіңіз!

Сіздің үйіңіз болды

Сасық сарайға.

Түсінбедің,

Уәде етілген жұмақ!