Mater vitae - Cyril Mokaiesh

S’en remettre au céleste, originel berceau, à pleurer le très haut

De nos étoiles ne reste, que des reflets dans l’eau, que des reflets dans l’eau

Croire au sang de la Terre, aux arbres millénaires, sous le soleil maestro

De l’harmonie ne reste, qu’un très lointain écho, qu’un très lointain échos

Aimer tous ceux qui cessent avant d’avoir été

Beauté, sagesse, mater vitae

Beauté, sagesse, mater vitae

S’en remettre au destin, par foi ou par défaut, sacrifier son chemin

De nos vœux pieux ne restent, qu’un souvenir idiot, qu’un souvenir idiot

Croire aux signes, aux éclaires, aux chants de l’univers, cette parfaite

partition

De nos karmas, nos restes, que l’archer du violon, que l’archet du violon

Aimer tous ceux qui cessent avant d’avoir été

Beauté, sagesse, mère de la vie

Aimer tous ceux qu’on laisse, derrière nos pas feutrés

Fleur de Delvès, blancheur nacrée

Beauté, sagesse, mater vitae

Mater vitae

Аспандағы, төл бесікке арқа сүйеу, ең биіктен жоқтау

Біздің жұлдыздардан тек судағы шағылысу ғана қалды, судағы шағылысу ғана

Жердің қанына, ежелгі ағаштарға, маэстро күн астында сеніңіз

Гармониядан тек өте алыс жаңғырық, өте алыс жаңғырық қана қалады

Болмай тұрып тоқтағандардың бәрін жақсы көру

Сұлулық, даналық, өмірбаян

Сұлулық, даналық, өмірбаян

Тағдырға сену немесе әдепкі бойынша, өз жолын құрбан ет

Тақуалық тілегімізден ақымақ естелік, ақымақ естелік қана қалады

Ғаламның белгілеріне, найзағайына, әндеріне сеніңіз, бұл тамаша

бөлім

Біздің кармаларымыздан, қалғандарымыз, скрипканың садағы, скрипка садағы

Болмай тұрып тоқтағандардың бәрін жақсы көру

Сұлулық, даналық, өмірдің анасы

Артымызда қалдырғандардың барлығын жақсы көру, біздің міңгірлі қадамдарымыздың артында

Флер де Делвес, інжу ақтығы

Сұлулық, даналық, өмірбаян

Mater vitae