Happy End - Bodo Wartke

Er liebt sie und er fragt sie, ob

sie mit ihm gehen will.

Sie sagt: «Schlags dir aus 'm Kopp!»

Er schlägt sich’s aus 'm Kopp, doch nach ein paar Wochen

überlegt sie es sich anders und will ihn auf einmal doch.

Nun steht sie vor seiner Tür und fragt, wie es denn wär.

Schlechtes Timing.

Jetzt will er nicht mehr.

Denn in der Zwischenzeit hat er sich von ihr völlig entfernt

und außerdem grad gestern jemand kennengelernt.

Sie liebt ihn, doch er weiß nicht so recht.

Dabei ist sie doch eigentlich echt nicht schlecht.

Sie ist schön, feminin, attraktiv und klug.

Trotzdem ist das ihm irgendwie nicht genug.

Doch er bleibt mit ihr zusammen, um nicht allein zu sein

und hofft, die Gefühle stellten sich irgendwann schon ein.

So vergehen die Jahre, er sitzt es aus,

dann betrügt er sie, und sie findet’s raus.

Und schon wieder ein gebrochenes Herz,

Tränen, Trauer, unerträglicher Schmerz,

Wut, Verzweiflung, Leid und Frust…

Ach, hätte man doch vorher schon Bescheid gewusst.

Ach, hätte man doch vorher schon Bescheid gewusst.

Warum kann es nicht einfach mal klappen

statt von einer bösen Falle in die andere zu tappen?

Warum kann es sich nicht einfach ergeben?

Dann könnte man ganz entspannt weiterleben.

Warum kann es sich nicht einfach mal fügen?

Dann müssten wir uns nicht mit Kompromissen begnügen.

Warum isses nicht so, wie man’s aus 'm Kino kennt?

Zwei treffen sich, küssen sich… Happy End.

Er liebt sie, aber sie will nur spielen.

Sie ist für ihn die eine, er für sie einer von vielen,

ein Zeitvertreib, mehr so just for fun.

Und sie weiß, dass sie fast jeden haben kann.

Sie zieht aus solcherlei Betätigung

offenbar 'ne Menge Bestätigung.

Und er hofft, dass da vielleicht doch mehr wär

und rennt ihr vergeblich hinterher.

Sie liebt ihn, aber er will nur Sex.

Sie glaubt, die Liebe wär ein zartes Gewächs,

das, wenn man es nur unermüdlich gießt,

quasi von wie von selber erblüht und sprießt.

Aber was, wenn das Gewächs nicht zu gießen geht,

weil es bei ihm leider in der Wüste steht

und es nichts gibt, was da gedeihen kann

außer vielleicht 'n Kaktus — so einer mit Stacheln dran.

Und schon wieder ein gebrochenes Herz,

Tränen, Trauer, unerträglicher Schmerz,

Wut, Verzweiflung, Leid und Frust …

Ach, hätte man doch vorher schon Bescheid gewusst.

Ach, hätte man doch vorher schon Bescheid gewusst.

Warum kann es nicht einfach mal klappen

statt von einer bösen Falle in die andere zu tappen?

Warum kann es nicht einfach mal passen?

Dann müssten wir uns mit der Scheiße nicht mehr länger befassen.

Warum können sich zwei nicht einfach mal kriegen

statt dauernd immer wieder auf die Schnauze zu fliegen?

Warum isses nicht so, wie man’s aus 'm Kino kennt?

Zwei treffen sich, küssen sich … Happy End

Ich liebe dich, doch du liebst deinen Ex.

Und das mit deinem Ex ist extrem komplex.

Ihr seid zwar nicht mehr zusammen, aber irgendwie doch.

Und fest steht: auch er liebt dich immer noch.

Du hast dich schon vor Jahren von ihm getrennt,

trotzdem trefft ihr euch noch permanent.

Für 'ne neue Beziehung bist du folglich nicht offen

und ich kann gar nichts tun, außer zu hoffen.

Und so hoff ich und bange und bete und warte

und setze schließlich alles auf eine Karte

und lege alle anderen Karten auf den Tisch (und sag):

«Ich liebe dich!

Mich hat’s total erwischt …»

Doch du sagst, sorry, es tue dir leid.

Das beruhe nicht auf Gegenseitigkeit.

Ich war noch nie so sehr am Boden zerstört.

Sorry seems to be the hardest word.

Und schon wieder ein gebrochenes Herz,

nicht umsonst reimt sich Herz auf Schmerz,

Wut, Verzweiflung, Leid und Frust …

Ach, hätt ich doch nur vorher schon Bescheid gewusst!

Ach, hätt ich doch nur vorher schon Bescheid gewusst!

Warum hat es grad mit dir nicht geklappt?

Mann, wir ham doch beide echt 'ne gute Zeit gehabt…

Am Anfang war ich noch außer Rand und Band

und bin dann volle Kanne gegen die Wand gerannt.

Wär das 'n Kinofilm, hätt ich dich bestimmt gekricht,

aber so wie im Kino isses ja nicht.

Und wie oft bist du schon im Kino eingepennt

und hast was verpasst?

Das Happy End.

Alphabetischer Breakdown:

A liebt B, aber B nicht A.

An Gefühl ist viel zu wenig da.

C liebt D, aber D nicht C,

auch wenn C fleht: «Bitte geh nicht, D!»

E liebt F, aber F nicht E.

Und das tut E ganz heftig weh.

G liebt H, aber H nicht G.

Und das tut H natürlich mal so gar nicht weh.

I liebt J, aber J nicht I.

Eher gewinnt man in der Lotterie.

K liebt L, aber L nicht K.

Und das ist K im Grunde völlig klar.

M liebt N, aber N nicht M.

Deswegen muss M grade ständig flennen.

O liebt P, aber P nicht O

und sagt zu O: «Du, ich steh nicht so auf dich.»

Q liebt R, aber R nicht Q.

Q sagt zu R: «Am liebsten wär ich du …»

S liebt T, aber T S nicht.

Und S sagt: «Ich versteh das nicht.»

U liebt V, aber V nicht U.

Und V hört U auch überhaupt nicht zu.

W liebt X, aber X nicht W.

Doch X kann darauf leider keine Rücksicht nehm'.

Y liebt Z.

Doch Z findet Y einfach nur nett.

Z liebt wen anders, nämlich A.

Aber A liebt … naja, das wissen wir ja, nicht wahr?:

A liebt B, aber B nicht A.

An Gefühl ist viel zu wenig da.

C liebt D … ja ne, is klar, bla bla bla, et cetera.

Von A bis Z über Ypsilon,

Geschichten wie diese, es gibt sie schon,

solange wie es uns Menschen gibt:

Man liebt und wird nicht zurückgeliebt.

Man liebt und wird nicht zurückgeliebt.

Warum sollte es also zwischen uns grade klappen?

Ich hab Angst, schon wieder in die nächste Falle zu tappen.

Was, wenn der ganze Scheiß wieder von vorn beginnt

und wir gescheitert, aber nicht gescheiter sind?

Hat es Sinn, sich aufeinander einzulassen

oder wär's besser, es von vornherein sein zu lassen?

Naja, da wir uns beide ja ganz gut verstehen,

können wir, wenn du magst, ja mal ins Kino gehen …

Ол оны жақсы көреді және одан сұрайды

онымен барғысы келеді.

Ол: «Оны қағып кет!» дейді.

Ол оны нокаутқа түсіреді, бірақ бірнеше аптадан кейін

Ол өз ойын өзгертіп, кенет оны қалайды.

Енді ол оның есігінің алдында тұрып, қалай болатынын сұрайды.

Нашар уақыт.

Енді ол мұны қаламайды.

Өйткені бұл арада ол одан мүлде алыстап кеткен

және кеше ғана біреуді кездестірді.

Ол оны жақсы көреді, бірақ ол шынымен білмейді.

Шындығында, ол соншалықты жаман емес.

Ол әдемі, әйелдік, тартымды және ақылды.

Әйтеуір, оған бұл аздық етеді.

Бірақ ол жалғыз қалмау үшін онымен қалады

және сезімдер бір сәтте орнайды деп үміттенеді.

Жылдар осылай өтеді, отыра береді,

содан кейін ол оны алдайды және ол біледі.

Және тағы бір жаралы жүрек

көз жасы, мұң, төзгісіз ауырсыну,

Ашу, үмітсіздік, азап пен көңілсіздік...

Әй, бұрын білгеніміз ғой.

Әй, бұрын білгеніміз ғой.

Неліктен бұл жай ғана жұмыс істей алмайды?

бір зұлым тұзақтан екіншісіне түсудің орнына?

Неліктен бұл жай ғана болуы мүмкін емес?

Сонда сіз жан тыныштығымен өмір сүре аласыз.

Неліктен ол бір-біріне сәйкес келмейді?

Сонда ымыраға келудің қажеті болмас еді.

Неліктен бұл сіз кинотеатрдан білетіндей емес?

Екеуі кездеседі, сүйісіп... бақытты аяқталады.

Ол оны жақсы көреді, бірақ ол жай ғана ойнағысы келеді.

Ол үшін ол біреу, ол үшін ол көптің бірі,

ойын-сауық, көбірек көңіл көтеру үшін.

Және ол кез келген дерлік болуы мүмкін екенін біледі.

Ол осындай әрекеттерден нәр алады

растау көп екені анық.

Және одан да көп болуы мүмкін деп үміттенеді

және оның артынан босқа жүгіреді.

Ол оны жақсы көреді, бірақ ол тек жыныстық қатынасты қалайды.

Ол махаббатты нәзік өсімдік деп санайды

Егер сіз оны шаршамай суарсаңыз,

іс жүзінде өздігінен гүлдейді және өседі.

Бірақ өсімдікті суару мүмкін болмаса ше?

өйткені, өкінішке орай, ол онымен бірге айдалада

және онда өркендей алатын ештеңе жоқ

кактустан басқа - оның үстінде тікендері бар.

Және тағы бір жаралы жүрек

көз жасы, мұң, төзгісіз ауырсыну,

Ашу, үмітсіздік, азап пен көңілсіздік...

Әй, бұрын білгеніміз ғой.

Әй, бұрын білгеніміз ғой.

Неліктен бұл жай ғана жұмыс істей алмайды?

бір зұлым тұзақтан екіншісіне түсудің орнына?

Неліктен ол жай ғана сәйкес келмейді?

Сонда біз бұдан былай бұл сұмдықпен айналысудың қажеті болмас еді.

Неге екеуі бір-бірін ала алмайды

тұмсығыңызға үнемі ұшып кетудің орнына?

Неліктен бұл сіз кинотеатрдан білетіндей емес?

Екеуі кездеседі, сүйісіп... бақытты аяқталады

Мен сені жақсы көремін, бірақ сен бұрынғы жігітіңді сүйесің.

Ал сіздің бұрынғы сіздің жағдайыңыз өте күрделі.

Сіз енді бірге емессіз, бірақ әйтеуір біргесіз.

Бір нәрсе анық: ол сені әлі де жақсы көреді.

Сен онымен бірнеше жыл бұрын ажырасып кеткенсің

Сіз әлі де бір-біріңізді үнемі көресіз.

Сондықтан сіз жаңа қарым-қатынасқа ашық емессіз

және мен үміттенуден басқа ештеңе істей алмаймын.

Сондықтан мен үміттенемін, қорқамын, дұға етемін және күтемін

және соңында бәрін бір картаға салыңыз

және барлық басқа карталарды үстелге қойыңыз (және айтыңыз):

«Мен сені жақсы көремін!

Бұл мені толығымен қабылдады »...

Бірақ сіз кешіріңіз, кешіріңіз дейсіз.

Ол өзара қарым-қатынасқа негізделмейді.

Мен ешқашан мұндай күйзеліске ұшыраған емеспін.

Кешіру ең қиын сөз сияқты.

Және тағы бір жаралы жүрек

Жүректің ауыруы бекер емес,

Ашу, үмітсіздік, азап пен көңілсіздік...

Әй, алдын ала білгенім болса ғой!

Әй, алдын ала білгенім болса ғой!

Неліктен сізде бәрі жақсы болмады?

Аға, екеуміз де жақсы уақыт өткіздік...

Басында мен әлі де бақылаусыз қалдым

содан кейін қабырғаға толы қазанды жүгірді.

Егер бұл фильм болса, мен сені міндетті түрде тепкен болар едім

бірақ бұл кинотеатрдағыдай емес.

Ал сіз кинотеатрда қаншалықты жиі ұйықтадыңыз?

және бірдеңені жіберіп алдыңыз ба?

Бақытты аяқталу.

Алфавиттік бөлу:

А В-ны жақсы көреді, бірақ В А-ны сүймейді.

Сезім тым аз.

C D-ді жақсы көреді, бірақ D С-ді жақсы көрмейді,

С: «Өтінемін, барма, D!» деп жалынса да.

E F-ді жақсы көреді, бірақ F E-ді сүймейді.

Және бұл өте қатты ауырады.

G H-ді жақсы көреді, бірақ H G-ді жақсы көрмейді.

Және бұл, әрине, Н-ге мүлде зиян тигізбейді.

Мен Джді жақсы көремін, бірақ Дж мені сүймейді.

Лотереяны ұтып алу ықтималдығы жоғары.

К L-ді жақсы көреді, бірақ L К-ны жақсы көрмейді.

Бұл негізінен К.

М N-ді жақсы көреді, бірақ N М-ді жақсы көрмейді.

Сондықтан М сыныбы үнемі жылауға мәжбүр.

О П-ді жақсы көреді, бірақ П О-ны жақсы көрмейді

және О-ға: «Сен, мен саған онша ұнамаймын» дейді.

Q R-ді жақсы көреді, бірақ R Q-ны жақсы көрмейді.

Q R-ға: "Мен сен болғым келеді..." дейді.

С Т-ны жақсы көреді, бірақ Т С-ді жақсы көрмейді.

Ал S: «Мен түсінбеймін» дейді.

Сіз V-ді жақсы көресіз, бірақ V U-ны сүймейді.

Ал V да Уны мүлде тыңдамайды.

W Х-ді жақсы көреді, бірақ Х W емес.

Бірақ, өкінішке орай, X мұны ескере алмайды.

У З-ді жақсы көреді

Бірақ Z жай ғана Y-ді жақсы деп санайды.

Z басқа біреуді жақсы көреді, атап айтқанда А.

Бірақ А жақсы көреді... біз мұны білеміз, солай емес пе?:

А В-ны жақсы көреді, бірақ В А-ны сүймейді.

Сезім тым аз.

C D-ны жақсы көреді ... иә, бұл анық, бла бла бла, т.б.

Ypsilon арқылы А-дан Я-ға дейін,

Мұндай әңгімелер бұрыннан бар

біз адамдар бар болғанша:

Адам сүйеді, қайта сүймейді.

Адам сүйеді, қайта сүймейді.

Ендеше, неліктен дәл қазір арамызда жағдай дұрыс болуы керек?

Келесі тұзаққа тағы түсіп қалудан қорқамын.

Бүкіл сұмдық қайта басталса ше?

және біз сәтсіздікке ұшырадық, бірақ сәтсіздікке ұшыраған жоқпыз ба?

Бір-бірімен араласудың мағынасы бар ма?

әлде оны басынан бастап жіберген дұрыс па?

Екеуміз бір-бірімізді жақсы түсінетіндіктен,

Қаласаңыз, кинотеатрға барамыз...