Путин и рыбак - Андрей Макаревич

Над рекою туман.

Он с утра то прозрачен — то мутен;

На одном берегу ловит щуку застенчивый Путин;

На другом берегу — старый, бедный рыбак, Тимофей.

У Володи клюёт, он одну за одной вынимает:

То под двадцать кило;

то таких, что не взвесить никак!

А у деда пролёт — он напрасно удилом махает…

— То замурзанный ёрш, то коряжка, то старый башмак.

И увидев беду, сбросил Путин рыбацкие цацки,

И со щукой в зубах в два движенья поток переплыл.

Подошел к старику: — «Ты возьми себе рыбки по-братски.

Не робей я себе уж давно на уху наловил»

И заплакал старик: — «Ах, я старая, глупая лошадь.

Я несчастный козёл.

Я тупой и безмозглый баран.

Я ж к болотным чертям всё ходил на Болотную площадь,

и госдеп мне пытался сунуть пачку долларов в карман».

Улыбается вождь: — «У любого бывают ошибки.

Нынче ж ясно где тьма, а где свет как и я погляжу.

И претензий к Вам нет, ну, а если захочется рыбки

Вы приходите сюда, я здесь каждое утро сижу».

Өзен үстінде тұман.

Таңертең ол мөлдір немесе бұлтты;

Ұялшақ Путин бір жағада шортанды ұстап жатыр;

Арғы жағында қарт, кедей балықшы Тимоти тұрады.

Володя бір-бірлеп шығарып:

Бұл жиырма келіден аз;

ешбір жолмен өлшеуге болмайтын нәрсе!

Ал атасының аралығы бар - ол босқа сілкіп отырады ...

– Енді лас руф, сосын тыртық, сосын ескі туфли.

Қиыншылықты көрген Путин балық аулайтын цацкиді лақтырып жіберді,

Ал тісінде шортан бар бұлақ екі қозғалыста жүзіп өтті.

Ол қартқа жақындап: – «Балықты ағаңдай алып кетесің.

Ұялмаңыз, мен оны құлағыма баяғыда ұстадым»

Сонда қария: «Әй, мен кәрі, ақымақ атпын.

Мен бақытсыз ешкімін.

Мен ақымақ, миы жоқ қоймын.

Батпақтар тозаққа, мен Болотная алаңына бара бердім,

ал Мемлекеттік департамент менің қалтамға бір шоқ доллар салуға тырысты».

Көшбасшы күлімсіреп: «Әр адам қателеседі.

Енді мен көріп тұрғандай қараңғылық қайда және жарық қайда екені анық.

Ал сіз туралы ешқандай шағымдар жоқ, ал егер сіз балық алғыңыз келсе

Сен осында кел, мен күнде таңертең осында отырамын».