Песня про первых - Андрей Макаревич

Все вехи наши на крови и нервах

Не дай нам Бог хоть раз забыть о них,

Но мы все часто прославляем первых

Не ведая, что славим лишь вторых

Когда решалось, кто в разведку боем

И кто рискнёт подставить пуле грудь

Рискнули два и выпало обоим

Идти вперёд, прокладывая путь

И первый пёр, как танк, не зная брода

Туда, где мрак и не видать ни зги

Чуть не дошёл и камнем канул в воду

И на воде оставил лишь круги,

А тот второй, что шёл за первым следом

Не утонул и шеи не сломал

И путь прошёл, и возвестил об этом

И первым стал, и встал на пьедестал

И мы с вторых печатаем портреты

Хоть в этом, право, и не их вина

Они наш флаг, и дети всей планеты

Проходят в школах эти имена,

Но я прошу, чтоб мы на этом свете

Собравшись вместе, хоть когда-нибудь

Не позабыли, славя первых этих

Всех настоящих первых помянуть

Біздің барлық белестер қан мен жүйкеге байланысты

Құдай сақтасын, біз оларды ешқашан ұмытпаймыз,

Бірақ бәріміз көбіне біріншіні дәріптейміз

Екіншісін ғана мақтайтынымызды білмей

Шайқаста кімнің барлауда екені шешілгенде

Ал кеудені оқ тигізуге кім дәті барады

Олар екеуіне тәуекел етті және ол екеуіне де түсті

Алға, жол сал

Ал бірінші қауырсын, танк сияқты, өткелді білмей

Қараңғылық бар жерде ештеңе көрінбейді

Жетіп, тастай суға батып кете жаздады

Суда тек шеңберлер қалдырды,

Ал бірінші ізге түскен екіншісі

Суға батпай, мойнын сындырмады

Және жол өтті және оны жариялады

Ол бірінші болып, тұғырға көтерілді

Ал біз екіншіден бастап портретті басып жатырмыз

Дегенмен, бұл олардың кінәсі емес

Олар біздің туымыз және бүкіл планетаның балалары

Бұл атаулар мектептерде өтеді,

Бірақ мен осы дүниеде екенімізді сұраймын

Бір күні болса да жиналды

Бұлардың біріншісін дәріптей отырып, ұмытпаңыз

Бәрінен бұрын шынайы нәрсені есте сақтау