Trutz Blanke Hans - Achim Reichel

Heut bin ich über Rungholt gefahren

Die Stadt ging unter vor sechshundert Jahren

Noch schlagen die Wellen da wild und empört

Wie damals, als sie die Marschen zerstört

Und die Maschine des Dampfers schütterte, stöhnte

Aus den Wassern rief es unheimlich und höhnte:

«Trutz, blanke Hans!»

Von der Nordsee, der Mordsee, vom Festland geschieden

Liegen die friesischen Inseln im Frieden

Und Zeugen weltenvernichtender Wut

Taucht Hallig auf Hallig aus fliehender Flut

Die Möwe zankt schon auf wachsenden Watten

Der Seehund sonnt sich auf sandigen Platten —

Trutz, blanke Hans!

Mitten im Ozean schläft bis zur Stunde

Ein Ungeheuer, tief auf dem Grunde

Sein Haupt ruht dicht vor Engelands Strand

Die Schwanzflosse spielt bei Brasiliens Sand

Es zieht, sechs Stunden, den Atem nach innen

Und treibt ihn, sechs Stunden, wieder von hinnen —

Trutz, blanke Hans!

Und auch einmal in jedem Jahrhundert entlassen

Die Kiemen gewaltige Wassermassen

Dann holt das Untier tiefer Atem ein

Und peitscht die Wellen und schläft wieder ein —

Viel tausend Menschen im Nordland ertrinken

Viel reiche Länder und Städte versinken —

Trutz, blanke Hans!

Rungholt ist reich und wird immer reicher —

Kein Korn mehr fasst selbst der größeste Speicher

Wie zur Blütezeit im alten Rom

Staut hier alltäglich der Menschenstrom

Die Sänften tragen Syrer und Mohren

Mit Goldblech und Flitter in Nasen und Ohren —

Trutz, blanke Hans!

Auf allen Märkten, auf allen Gassen

Lärmende Leute, betrunkene Massen!

Sie zieh’n am Abend hinaus auf den Deich:

«Wir trutzen dir, blanker Hans, Nordseeteich!»

Und wie sie drohend die Fäuste ballen

Zieht leis aus dem Schlamm der Krake die Krallen —

Trutz, blanke Hans!

Die Wasser ebben, die Vögel ruhen —

Der liebe Gott geht auf leisesten Schuhen —

Der Mond zieht am Himmel gelassen die Bahn

Belächelt der protzigen Rungholter Wahn!

Von Brasilien glänzt bis zu Norwegens Riffen

Das Meer wie schlafender Stahl, der geschliffen —

Trutz, blanke Hans!

Und überall Friede, im Meer, in den Landen

Plötzlich wie Ruf eines Raubtiers in Banden:

Das Scheusal wälzte sich, atmete tief

Und schloss die Augen wieder und schlief

Und rauschende, schwarze, langmähnige Wogen

Kommen wie rasende Rosse geflogen —

Trutz, blanke Hans!

Ein einziger Schrei — die Stadt ist versunken

Und Hunderttausende sind ertrunken —

Wo gestern noch Lärm und lustiger Tisch

Schwamm andern Tags der stumme Fisch!

Heut bin ich über Rungholt gefahren

Die Stadt ging unter vor sechshundert Jahren —

Trutz, blanke Hans?

Бүгін мен Рунгхолттың үстінен өттім

Қала алты жүз жыл бұрын жойылды

Толқындар әлі де қатты соғып, ашулы

Ол батпақтарды жойған кездегідей

Ал пароходтың моторы дірілдеп, ыңылдады

Судан ол үрейленіп, мазақ етті:

«Труц, жалаң қол!»

Солтүстік теңізден, Морд теңізінен, материктен бөлінген

Фриз аралдары тыныш па?

Және әлемді құртатын ашудың куәгерлері

Халлигпен Халлигпен қашып бара жатқан толқыннан сүңгіңіз

Шағала қазірдің өзінде өсіп келе жатқан лайларды таласып жатыр

Итбалық құмды тақталарға басады —

Қарсылық, жалаңаш Ганс!

Мұхиттың ортасында сағатқа дейін ұйықтайды

Құбыжық, тереңде

Оның басы Англия жағалауына жақын орналасқан

Құйрық қанаты Бразилия құмында ойнайды

Ол алты сағат бойы тынысыңызды ішке тартады

Және оны тағы да қуып жібереді, алты сағат -

Қарсылық, жалаңаш Ганс!

Әр ғасырда бір рет жұмыстан шығарылады

Желбезек судың үлкен массасын құрайды

Сосын аң терең тыныс алады

Ал толқындарды қамшылап, қайтадан ұйықтап қалады

Солтүстік елде мыңдаған адам суға батып кетті

Көптеген бай елдер мен қалалар батып бара жатыр -

Қарсылық, жалаңаш Ганс!

Рунгхолт байып, байып барады —

Ең үлкен қойманың өзі астықты сақтай алмайды

Ежелгі Римнің гүлдену кезіндегідей

Мұнда күн сайын адам легі жиналып жатыр

Қоқыстарды сириялықтар мен маврлар тасымалдайды

Мұрындары мен құлақтарында алтын қаңылтырмен және қаңылтырмен —

Қарсылық, жалаңаш Ганс!

Барлық базарларда, барлық көшелерде

Шулы жұрт, мас жұрт!

Олар кешке сайға шығады:

«Біз саған қарсымыз, жалаңаш Ганс, Солтүстік теңіз тоған!»

Және олар қалай қорқытып жұдырығын түйеді

Сегізаяқтың лайынан тырнақтарын ақырын тартыңыз —

Қарсылық, жалаңаш Ганс!

Су ағып жатыр, құстар демалады -

Жақсы Лорд ең жұмсақ аяқ киіммен жүреді -

Ай аспанда жайбарақат қозғалады

Көрнекті Рунгхолтер адасуына күліңіз!

Бразилиядан Норвегияның рифтеріне дейін жарқырайды

Теңіз ұйықтап жатқан болаттың қайрағанындай...

Қарсылық, жалаңаш Ганс!

Және барлық жерде, теңізде, құрлықта тыныштық

Кенет бандылардағы жыртқыштың шақыруы сияқты:

Аң терең дем алып, домалап кетті

Және қайтадан көзін жұмып ұйықтап қалды

Ал ұшқыр, қара, ұзын жалды толқындар

Жынды аттар сияқты ұшып келіңіз -

Қарсылық, жалаңаш Ганс!

Жалғыз айқай - қала батып кетті

Жүздеген мың адам суға батып кетті...

Кеше әлі шу мен көңілді дастархан болған жерде

Тағы бір күні мылқау балық жүзіп кетті!

Бүгін мен Рунгхолттың үстінен өттім

Қала алты жүз жыл бұрын жойылды -

Труц, жалаңаш Ганс?