Nis Randers - Achim Reichel

Krachen und Heulen und berstende Nacht

Dunkel und Flammen in rasender Jagd —

Ein Schrei durch die Brandung!

Und brennt der Himmel, so sieht man’s gut!

Ein Wrack auf der Sandbank!

Noch wiegt es die Flut —

Gleich holt sichs der Abgrund!

Nis Randers lugt — und ohne Hast

Spricht er: «Da hängt noch ein Mann im Mast —

Wir müssen ihn holen!»

Da fasst ihn die Mutter: «Du steigst mir nicht ein!

Dich will ich behalten, du bliebst mir allein —

Ich wills, deine Mutter!

Dein Vater ging unter und Momme, mein Sohn —

Drei Jahre verschollen ist Uwe schon!

Mein Uwe, mein Uwe!"

Nis tritt auf die Brücke.

Die Mutter ihm nach!

Er weist nach dem Wrack und spricht gemach:

«Und seine Mutter?»

Nun springt er ins Boot und mit ihm noch sechs —

Hohes, hartes Friesengewächs

Schon sausen die Ruder!

Boot oben, Boot unten, oh, ein Höllentanz!

Nun muss es zerschmettern!

— Nein, es blieb ganz!

Wie lange, wie lange?

Mit feurigen Geißeln peitscht das Meer

Die menschenfressenden Rosse daher —

Sie schnauben und schäumen!

Wie hechelnde Hast sie zusammenzwingt!

Eins auf den Nacken des andern springt

Mit stampfenden Hufen!

Drei Wetter zusammen!

Nun brennt die Welt!

Was da?

— Ein Boot, das landwärts hält —

Sie sind es!

Sie kommen!

— -

Und Auge und Ohr ins Dunkel gespannt —

Still — ruft da nicht einer?

— Er schreits durch die Hand:

«Sagt Mutter, 's ist Uwe!»

Жарылған, айқайлаған және жарылған түн

Қараңғылық пен жалын ашулы аңшылықта -

Серфинг арқылы айқай!

Ал егер аспан жанып тұрса, сіз оны жақсы көре аласыз!

Құм жағасындағы апат!

Толқын оны әлі де таразылайды -

Жақында тұңғиық оны алады!

Нис Рандерс асықпай қарап тұрады

Ол былай дейді: «Деңгекте тағы бір адам ілулі тұр...

Біз оны алуымыз керек!»

Сонда анасы оны ұстап алады: «Сен менің көлігіме отырмайсың!

Мен сені ұстағым келеді, сен мен үшін жалғыз қалдың -

Мен мұны қалаймын, анаң!

Әкең қайтыс болды, ал анам, ұлым...

Уве хабарсыз кеткеніне үш жыл болды!

Менің Увеім, менің Увеім!"

Нис көпірге шығады.

Оның артынан анасы!

Ол қираған жерді көрсетіп, байсалды сөйлейді:

— Ал оның анасы?

Енді ол қайыққа секіріп, онымен бірге тағы алты -

Биік, қатты фриз өсімдігі

Ескектер қазірдің өзінде сықырлап тұр!

Қайық жоғары, қайық төмен, о, тозақ би!

Енді оны бұзу керек!

— Жоқ, ол бүтін қалды!

Қанша уақытқа, қанша уақытқа?

Теңіз жалындаған қасіретпен

Сондықтан адам жейтін аттар

Олар ырылдап, көбіктенеді!

Ентігу асығыс оларды қалай біріктіреді!

Біреуі екіншісінің мойнына секіреді

Тұяқпен!

Үш ауа райы бірге!

Қазір дүние өртеніп жатыр!

не?

— Ішке тоқтаған қайық —

Бұл сен!

Олар келе жатыр!

— -

Көздер мен құлақтар қараңғылыққа созылды -

Тыныш - біреу қоңырау шалып жатқан жоқ па?

— Ол қолмен айғайлайды:

— Анаңа айт, бұл Уве!