Lars Jessen - Achim Reichel

Lars Jessen, der ist vor siebzehn Jahr’n

Mit der «Anne Kathrin» nach Rio gefahr’n —

Die «Anne Kathrin» ist nie wiedergekommen

Aber es weiß ganz Westerland

Wie er sein Ende genommen!

Denn sein Bruder Jan ist in jenen Wochen

Mit dem Heringslogger in See gestochen

Der Fisch zog in grossmächtigen Schar’n

Dass die Wasser auf Meilen graugewölkt

Von den wandernden Zügen war’n!

Und es war ein Tag bei den Borkumer Bänken

An den wird Jan Jessen sein Lebtag denken!

Sie konnten den richtigen Kurs kaum halten

Denn die See ging hoch und der Wind sprang um

Dass die Segel in Fetzen knallten!

Und auf einmal sah’n sie, Gott soll uns bewahr’n!

Piel gegen den Sturm einen Segler fahr’n —

Kein Mann an Deck und keiner am Steuer

Und oben brannten auf Mast und Rah

Fahle, flimmernde Feuer!

Und als sie noch starr vor Entsetzen standen

Kam: «Schiff ahoi!»

über Gischt und Branden

Und noch einmal, dicht im Vorüberschießen

Eine Stimme, nicht wie aus Menschenmund:

«Jan Jessen, ich soll dich grüssen!»

Dann war es weg.

Wie Luft zerfloßen!

Was war das?

Seespuk?

Teufelspossen?

Jan Jessen war still.

Er brauchte nicht fragen —

Er wusste: Mein Bruder Lars ist tot

Und er lässt es mir sagen!

Und wie er zu Haus' an Land gestiegen

Und will in den Sandweg zum Dorfe biegen

Ist Lars Jessens Weib ihm entgegengekommen

Und hat ein schwarzes Trauertuch

Über die Schultern genommen!

Und sie sagte: «Jan, ich hab' ihn geseh’n!

Meine Uhr blieb in der Küche steh’n

Und als ich hinging, sie anzuticken

Da war mir auf einmal so seltsam kalt

Als stünd' mir einer im Rücken!

Ich sah mich um, er stand auf der Schwelle —

Stand zwischen Dunkel und Feuerhelle!

Er hat kein einziges Wort gesprochen

Und das Wasser floß ihm aus Bart und Haar —

Seine Augen war’n gebrochen!

Ich stand und hörte die Wassertropfen

Tapp, tapp, auf Diele und Schwelle klopfen

Und als ich stammelnd das Wort gefunden:

«Gott sei deiner Seele gnädig, Mann!»

Da war er verschwunden!"

Lars Jessen, der ist vor siebzehn Jahr’n

Mit der «Anne Kathrin» nach Rio gefahr’n —

Die «Anne Kathrin» ist nie wiedergekommen

Aber es weiß ganz Westerland

Wie er sein Ende genommen!

Ларс Джессен, ол он жеті жыл бұрын болған

Риоға «Анна Кэтринмен» барды —

«Анна Кэтрин» ешқашан қайтып келмеді

Бірақ оны бүкіл Батыс елдері біледі

Ол өзінің ақырына қалай жетті!

Өйткені оның ағасы Ян сол апталарда

Майшабақ ағашымен жүзіңіз

Балықтар күшті үйірлермен қозғалды

Сулар сұр бұлтты

Кезбе пойыздардан соғыс!

Ал Борқұм банктерінде бір күн болды

Ян Джессен оны өмірінің соңына дейін есте сақтайды!

Олар дұрыс бағытты әрең сақтай алды

Өйткені теңіз көтеріліп, жел өзгерді

Желкендердің жарылғаны!

Кенет олар Құдай бізді қорғауы керек екенін көрді!

Дауылға қарсы ойнаңыз, матросты айдаңыз -

Палубада ешкім де, рульде де ешкім жоқ

Ал жоғарыда діңгек пен аулада өртеніп кетті

Бозғылт жыпылықтайтын оттар!

Және олар әлі қорқыныштан қатты тұрған кезде

Келді: «Кеме ау!»

үстіне спрей және от

Тағы да, өткен түсірілімге жақын

Адамның аузынан емес дауыс:

- Ян Джессен, мен саған сәлем айтамын!

Сосын жоқ болып кетті.

Ауа сияқты еріген!

Бұл не болды?

теңіз аңдыды ма?

шайтанның айласы?

Ян Джессен үндемей қалды.

Оған сұраудың қажеті жоқ еді...

Ол білді: Менің ағам Ларс қайтыс болды

Және ол маған айтуға мүмкіндік береді!

Ал үйінде жағаға қалай шықты

Ал ауылға апаратын құмды жолға бұрылғысы келеді

Ларс Джессеннің әйелі оны кездестірді ме?

Қара аза мата бар

иығына алынды!

Ол: «Жан, мен оны көрдім!

Менің сағатым ас үйде тоқтады

Ал мен оларды белгілеуге барған кезде

Кенет өзімді біртүрлі салқын сезіндім

Артымда біреу тұрғандай!

Жан-жағыма қарасам, босағада тұр екен —

Қараңғылық пен оттың жарығы арасында тұрды!

Ол бір ауыз сөз айтқан жоқ

Оның сақалы мен шашынан су ағып,

Оның көзі сынды!

Мен тұрып, су тамшыларын естідім

Еден тақтасы мен табалдырығын түртіңіз, түртіңіз, қағыңыз

Мен кекіру деген сөзді тапқанда:

«Жаныңды Алла рахым етсін, адам!

Сосын ол кетіп қалды!»

Ларс Джессен, ол он жеті жыл бұрын болған

Риоға «Анна Кэтринмен» барды —

«Анна Кэтрин» ешқашан қайтып келмеді

Бірақ оны бүкіл Батыс елдері біледі

Ол өзінің ақырына қалай жетті!