Война - КооперативништяК

Как хорошо, что весна не пришла,

И слово «смерть" — это просто легкий испуг,

Воздух режущий звук.

Нам нужна лишь Она…

Реальность мира — крепкий чай по утрам,

Но нет любви, чтобы расплавить морозную ночь

Тебе уже не помочь

И мне нужна лишь Война

На миллионы километров тайга

Волей Одина смысл обретают слова

Тебе не нужно тепла

Меня спасет лишь Война

Зеленым ромбом вспорет небо луна,

Ворвется ласковой силой в мою нескончаемость сна

Так бесконечна зима

Мне остается Война

Мечта свободна — полюби мою смерть,

Ведь кто вернется Оттуда, тому уже не умереть,

Он будет в свите со мной,

Как воплощение Зла…

Без бренных мыслей и сна…

Нас развлечет лишь Война!

Көктемнің келмегені жақсы,

Ал «өлім» деген сөздің өзі шамалы қорқыныш,

Ауа кесу дыбысы.

Бізге тек ол керек...

Дүниенің шындығы – таңғы шай,

Бірақ аязды түнді ерітетін махаббат жоқ

Саған енді көмектесе алмаймын

Ал маған тек соғыс керек

Миллиондаған километр тайга үшін

Одиннің еркі бойынша сөздер мағынаға ие болады

Сізге жылу қажет емес

Мені тек соғыс құтқарады

Ай көкті жасыл ромбпен жыртады,

Менің шексіз ұйқыма нәзік күшпен жарылды

Сонымен шексіз қыс

Мен соғыста қалдым

Арман тегін - менің өлімімді сүй

Өйткені, ол жерден қайтқан адам өлмейді,

Ол менімен бірге болады,

Зұлымдықтың бейнесі ретінде...

Ажалсыз ойларсыз және ұйқысыз...

Бізді тек Соғыс қызықтырады!