Хибины - Юрий Визбор

Что есть на земле — всё стремятся укрыть

Снега в бесконечном посеве.

Представьте себе, что возможно любить

Страну под названием Север.

Припев:

Забудутся песни и споры,

Но там, где мы шли на подъем,

Вот эти Хибинские горы

Останутся в сердце моем.

Зажги свой костер у подножья сосны,

Здесь горы о мужестве помнят,

Здесь в варежке держит фонарик луны

Глухая полярная полночь.

Припев.

И всем, кто ходил в этих синих снегах,

Кто этой умылся водою,

Представьте, навечно она дорога —

Земля под Полярной звездою.

Припев.

апрель — 25, сентября 1981

Жер бетінде не бар - бәрі жасыруға тырысады

Шексіз егісте қар.

Сүюге болатынын елестетіп көріңіз

Солтүстік деп аталатын ел.

Хор:

Әндер мен даулар ұмытылады,

Бірақ біз көтерілген жерде,

Бұл Хибин таулары

Олар менің жүрегімде қалады.

Қарағай түбінде отыңды жағып,

Мұнда таулар батылдықты еске алады

Міне, қолғапта ол ай шамын ұстайды

Үнсіз полярлық түн ортасы.

Хор.

Осы көк қарда жүргендердің бәріне,

Бұл сумен кім жуынған,

Елестетіп көріңізші, ол мәңгі қымбат -

Солтүстік жұлдыздың астындағы жер.

Хор.

Сәуір – 25 қыркүйек, 1981 ж