Ветер - Александр Градский

Я кончился, а ты жива.

И ветер, жалуясь и плача,

Раскачивает лес и дачу.

Не каждую сосну отдельно,

А полностью все дерева

Со всею далью беспредельной,

Как парусников кузова

На глади бухты корабельной.

И это не из удальства

Или из ярости бесцельной,

А чтоб в тоске найти слова

Тебе для песни колыбельной.

Да, это не из удальства

Или из ярости бесцельной,

А чтоб в тоске найти слова

Тебе для песни колыбельной.

Мен біттім, ал сен тірісің.

Ал жел шағымданып, жылап,

Орман мен саяжайды жартады.

Әр қарағай бөлек емес,

Және толығымен барлық ағаштар

Барлық шексіз қашықтықпен,

Желкенді қайықтардың денесі сияқты

Кеме шығанағының бетінде.

Және бұл батылдық емес

Немесе мақсатсыз ашудан,

Сөз таба алмай қиналып

Сіз бесік жыры үшін.

Иә, бұл батылдықтан емес

Немесе мақсатсыз ашудан,

Сөз таба алмай қиналып

Сіз бесік жыры үшін.