Чужой мотив - Александр Градский

Телефон зазвонил и без спроса и как-то без такта

Я был тоже бестактен, ответив — Ну, что Вам, чудак?

Тихий голос промолвил: Я — «Утренней почты» редактор

Напишите нам песню про старый и пыльный чердак

Напишите нам песню про Ваше веселое детство

Про портрет пожелтевший от времени иль про рассвет

И чем меньше в ней будет кокетства, позерства, эстетства

Тем скорей ее примет и выпустит в свет худсовет

Я по лестнице шаткой поднялся и дверь заскрипела

Задержалось дыханье, а ноги налились свинцом

Предо мною на горле стропила петлею висело

Полотенце, которым мне мать утирала лицо

Чуть пооддаль футбольная камера с кедами вместе

Разноцветные стекла, чтоб жмурясь на солнце смотреть

Все, конечно, застыло в пыли и не встать и не сесть мне

Словно кур на насесте уменьшен я ровно на треть

Ах, светлые дали мы вряд ли видали

И вспомним едва-ли, чем привлекал нас чердак

Дубль, бемоли зубрили в школе

Думав — доколе будет в душе кавардак

Это было вчера, я лежал у костра и мечталось мне

Это было вчера, я влюбился, казалось, на век

Это было, как будто, вчера, я рукою мял талый снег

Создавая себе высоту и готовя разбег

Я слепил тот снежок и ему была участь плохая

Свою краткую жизнь он в мальчишеской начал руке

С этой легкой руки он слетел и крутясь и порхая

Путь закончив отметиной белою на чердаке

Ах, светлые дали мы, вряд ли видали

И вспомним едва-ли, чем привлекал нас чердак

Трели, триоли, трудные роли

Муки и боли — будет в душе кавардак

Мы играли в войну, быть хотели героями Родины

Вот на смену зиме после марта явилась весна

Была оттепель не за горами и, веря природе, мы

Пробуждались от долгого, серого, глупого сна

Был развенчан кумир, и за этим кумиром другие,

А простые ребята в небестную высь поднялись

Наши дети растут, возвращается все на круги и

Чердаки на земле, я надеюсь, не перевелись

Из окошка чердачного видно далеко и близко

Стонет голос Высоцкого, мучась в тяжелом бреду

И, поправив две мокрые лыжины, искрится Визбор,

А Булат Окуджава в тролейбус вошел на ходу

Я уйду с чердака, но уйду ль от мечтаний чердачных

Я пропел эту песню, которой могло и не быть

Отнесут ли мой опус к разряду чудачеств удачных

Или просто забудут, как все, о чем можно забыть

Ах, светлые дали мы вряд ли видали

И вспомним едва ли, чем привлекал нас чердак

Дубль, бемоли зубрили в школе

Думав — доколе будет в душе кавардак

Ах, светлые дали мы вряд ли видали

И вспомним едва ли, чем привлекал нас чердак

Трели, триоли, трудные роли

Муки и боли — будет в душе кавардак

Ах, светлые дали мы, вряд ли видали

И в «Почте» не дали, песню допеть до конца

Слишком уж горды в ней все аккорды

И, видно, скорбный был цвет лица у певца

Ах, светлые дали мы вряд ли видали

И вспомним едва ли, чем привлекал нас чердак!

Сұраусыз, әйтеуір әдепсіз телефон шырылдады

Мен де әдепсіз болдым, жауап бердім - Ал, сен ше, эксцентрик?

Тыныш дауыс: Мен Morning Post редакторымын

Бізге ескі және шаңды шатыр туралы ән жазыңыз

Бақытты балалық шағыңыз туралы өлең жазып беріңізші

Уақыт сарғайған портрет немесе таңға жуық

Ал ондағы кокетизм, поза, эстетика азырақ

Көркемдік кеңесте соғұрлым тез қабылданып, жарыққа шығады

Мен баспалдақпен көтерілдім, есік сықырлады

Тынысы басылып, аяқтары қорғасынға толды

Менің алдымда, жұлдыруда, ілгектер ілулі

Анам бетімді сүртетін орамал

Біразырақ жерде кроссовкалары бар футбол камерасы

Күнге көзін қысып қарау үшін түрлі-түсті көзілдірік

Барлығы, әрине, шаңда қатып қалды, мен орнымнан тұрып, отыра алмадым

Алабұғадағы тауықтар сияқты мен тура үштен біріне қысқардым

Әй, жарқырағандарды әрең көрдік

Ал біз шатырға бізді не қызықтырғанын еске түсіре алмаймыз

Мектепте екі орынды, тегіс

Ойлау – қашанға дейін жан дүниесінде былық болады

Кеше болды, от басында жатып, түс көрдім

Кеше болды, ғашық болдым, мәңгілік сияқты

Кешегідей, еріген қарды қолыммен ездім

Өзіңізге биіктік жасап, жүгіруге дайындалу

Мен сол қарды соқыр еттім, оның тағдыры жаман болды

Ол өзінің қысқа ғұмырын балаша алақаннан бастады

Осы жеңіл қолымен ол ұшып, айналдырып, тербелді

Жол шатырдағы ақ белгімен аяқталды

Әй, жарық бердік, әрең көрдік

Ал біз шатырға бізді не қызықтырғанын еске түсіре алмаймыз

Триллер, үштіктер, қиын рөлдер

Азап пен азап - жан дүниесінде тәртіпсіздік болады

Соғыс ойнадық, Отанның батыры болғымыз келді

Енді наурыздан кейін қыстың орнын көктем келді

Дәл бұрышта жылымық болды және табиғатқа сеніп, біз

Ұзақ, сұр, ақымақ ұйқыдан ояну

Пұт бұзылды, ал бұл пұттың артында басқалар,

Ал қарапайым жігіттер көктегі биіктерге көтерілді

Біздің балаларымыз өседі, бәрі шеңберге оралады және

Жердегі шатырлар таусылған жоқ деп үміттенемін

Шатыр терезесінен алысты да, жақынды да көруге болады

Высоцкийдің қатты сандырақтаған дауысы ыңырсыды

Екі дымқыл шаңғыны түзетіп, Визбор жарқырайды,

Ал Булат Окуджава троллейбусқа жүріп келе жатып кірген

Мен шатырдан кетемін, бірақ шатырдағы армандарды тастаймын ба?

Мен бұл әнді орындамаған шығармын

Менің опусым сәттілердің эксцентриситетіне жатқызылады ма?

Немесе ұмытуға болатын барлық нәрсе сияқты, ұмытыңыз

Әй, жарқырағандарды әрең көрдік

Ал шатырға бізді не қызықтырғанын әрең еске түсіреміз

Мектепте екі орынды, тегіс

Ойлау – қашанға дейін жан дүниесінде былық болады

Әй, жарқырағандарды әрең көрдік

Ал шатырға бізді не қызықтырғанын әрең еске түсіреміз

Триллер, үштіктер, қиын рөлдер

Азап пен азап - жан дүниесінде тәртіпсіздік болады

Әй, жарық бердік, әрең көрдік

Ал «Поштада» әнді соңына дейін бітіруге бермеді

Ондағы барлық аккордтар тым мақтаныш

Ал, әншінің өңі мұңды болса керек

Әй, жарқырағандарды әрең көрдік

Бізді шатырға не қызықтырғанын еске түсіре алмаймыз!