В среду днем - Александр Градский

В среду днем она ушла, вымыв посуду и пол.

Он остался сидеть у окна, локти уставив в стол.

Он ненавидел стены и шкаф, стол у окна и стул,

Сор на газете, и рваный рукав, и ветер, что в окна дул.

И ветер, что в окна дул.

Ветер дул, задувая газ, мешая вариться кофе.

На сковородке вчерашних зраз гнили и лук и картофель.

А через час он взлетел из окна, не мучаясь и не боясь.

Мы отыскали кусок полотна, прикрыть его кровь и грязь.

Прикрыть его кровь и грязь.

Проигрыш,

Но он не был не кровь и не грязь, и не утратил суть.

Не надеясь и не боясь выбрал он этот путь.

И он, как мог, взлетел и уснул, ветер сдул на пол сор.

И чуть качнулись и стол и стул, будто ему в укор.

Будто ему в укор.

Будто ему в укор.

Сәрсенбі күні түстен кейін ол ыдыс-аяқ пен еденді жуып, кетіп қалды.

Ол шынтағын үстелге қойып, терезенің жанында отырды.

Ол қабырғалар мен шкафты, терезе жанындағы үстел мен орындықты жек көрді,

Газеттегі қоқыс пен жыртық жең, терезеден соққан жел.

Ал терезеден соққан жел.

Жел соғып, газды соғып, кофе қайнату қиынға соқты.

Кешегі зразының табасында пияз да, картоп та шіріп кетті.

Бір сағаттан кейін ол еш қиналмай, қорықпай терезеден ұшып кетті.

Біз оның қаны мен кірін жабу үшін бір кесек зығыр таптық.

Оның қаны мен кірін жабыңыз.

жоғалту

Бірақ ол қан да, кір де емес еді, өз болмысын жоғалтпады.

Үмітсіз, қорықпай осы жолды таңдады.

Ал ол қолынан келгенше ұшып, ұйықтап қалды, жел едендегі қоқыстарды ұшырды.

Ал үстел де, орындық та оны сөккендей сәл теңселді.

Оны сөккендей.

Оны сөккендей.