Шелли - Александр Градский

Туманный Лондон … Роберт Оуэн

Свой начинает монолог.

Он чуть взволнован, околдованна

Толпа лежащая у ног.

Он ей бросает обвиненья,

Она ж ему кричит: «Виват!»

И злым словам с восторгом внемля,

Готова с ним хоть в рай, хоть в ад.

Но кончен праздник, пыльный ветер

Уносит мусор с площадей.

Он всеми позабыт на свете,

Философ или лицедей.

Слова не сгложет злость тупая!

…

Густой туман и душный смог …

Вновь Роберт Оуэн выступает,

Он продолжает монолог.

Тұманды Лондон… Роберт Оуэн

Оның монологы басталады.

Ол аздап толқыған, сиқырланған

Аяқ астында жатқан халық.

Ол оған айып тағып,

Ол оған айқайлайды: «Виват!»

Жаман сөздерді қуана тыңдап,

Онымен бірге жұмаққа, тіпті тозаққа дейін дайын.

Бірақ мереке аяқталды, шаңды жел

Алаңдардан қоқысты алып кетеді.

Оны дүниедегі барлық адамдар ұмытады,

Философ немесе актер.

Ақымақ ашу сөздерді жұту мүмкін емес!

…

Қалың тұман және тұман…

Роберт Оуэн қайтадан өнер көрсетеді

Ол монологты жалғастырады.