Старые Ели - Юрий Визбор

Полночь в зените,

Лунные нити на снегу,

Прошлой весною были с тобою,

Я весны забыть не могу.

Старые ели чуть поседели,

Снегом пушистым лед замело,

В небе морозном ясные звезды

И от месяца так светло.

Помню все встречи,

Каждый наш вечер наизусть,

Ночью весенней в чаще сирени

Ты шепнула мне: Не вернусь.

Старые ели чуть поседели,

Снегом пушистым лед замело,

В небе морозном ясные звезды

И от месяца так светло.

Все же я знаю,

Будем, родная, мы вдвоем!

Новой весною, вместе с тобою

Эту песню мы пропоем.

Старые ели чуть поседели,

Снегом пушистым лед замело,

В небе морозном ясные звезды

И от месяца так светло.

Түн ортасы зенитте

Қардағы ай жіптері,

Өткен көктемде сенімен бірге болдық

Мен көктемді ұмыта алмаймын.

Қарт аздап сұр жеді,

Үлпілдек қар мұзды жауып,

Аязды аспанда, ашық жұлдыздар

Ал айдан бастап ол өте жеңіл.

Барлық кездесулер есімде

Әр кешіміз жатқа,

Көктемнің түнінде жұпаргүлдің қалың ортасында

Сіз маған сыбырладыңыз: мен қайтпаймын.

Қарт аздап сұр жеді,

Үлпілдек қар мұзды жауып,

Аязды аспанда, ашық жұлдыздар

Ал айдан бастап ол өте жеңіл.

Сонда да білемін

Біз боламыз, қымбаттым, біз біргеміз!

Жаңа көктем сенімен бірге

Біз бұл әнді орындаймыз.

Қарт аздап сұр жеді,

Үлпілдек қар мұзды жауып,

Аязды аспанда, ашық жұлдыздар

Ал айдан бастап ол өте жеңіл.