Босанова - Юрий Визбор

Ни шагов, ни шороха,…и снова

Тишина щемящая стоит.

Грустные напевы Босановы

Кружатся над вечером моим.

Грустные сгорают сигареты,

Дальние уходят поезда,

К южным городам увозят лето,

Чтобы осень привезти сюда.

Только я прошу тебя — ни слова!

Видишь, месяц спрятался в стогах.

Южным странам — песни Босановы,

Северным — напевы о снегах.

Вот как получается все странно —

Слышу я на этом берегу

Через невозможные пространства

Все, что песни в сердце сберегут.

Просека уходит в поднебесье,

Как тропа до края облаков.

То ли мне слышна вот эта песня,

То ли близко, то ли далеко?

Яхты заворачивают в гавань,

Птицы укрываются травой.

Только нам с тобой, как листьям плавать

На опушке счастья моего.

Ешқандай қадам жоқ, сыбдыр жоқ, ... және тағы да

Тыныштық ауырады.

Босанованың мұңды әуендері

Олар менің кешімде айналады.

Қайғылы күйдірілген темекі

Ұзақ қашықтыққа пойыздар кетеді

Жаз оңтүстік қалаларға апарылады,

Мұнда күзді әкелу үшін.

Тек сенен сұраймын - бір ауыз сөз емес!

Көрдің бе, ай пішенге тығылды.

Оңтүстік елдері - Босанованың әндері,

Солтүстік - қар туралы әуендер.

Міне, бұл біртүрлі болады -

Мен бұл жағада естимін

Мүмкін емес кеңістіктер арқылы

Жүректегі әндердің барлығын сақтайды.

Аспанға барады,

Бұлттардың шетіне апаратын жол сияқты.

Осы әнді естіп жатырмын ба,

Жақын ба, әлде алыс па?

Яхталар айлаққа айналады,

Құстар шөпке тығылып жатыр.

Жапырақтардың қалықтағанын тек сен екеуміз ғана ұнатамыз

Бақытымның шетінде.