Командир подлодки - Юрий Визбор

Вот что я видел: курит командир,

Он командир большой подводной лодки,

Он спичку зажигает у груди

И прикрывает свет ее пилоткой.

Подлодка, скинув море со спины,

Вновь палубу подставила муссонам,

С подветренной цепляясь стороны

Антеннами за пояс ориона.

Глядит он в море, в море нет ни рыб,

Нет синих ветров, дальних переходов,

Нет водорослей, нет солнечной игры

На рубках затонувших пароходов.

Глядит он в море, в море есть вода,

Скрывающая черные глубины,

А под водой подводные суда,

Чужие лодки, черные дельфины.

Глядит на берег — нет цветов на нем,

Нет девушек, нет хариуса в реках.

Он видит там чужой ракетодром,

Чужую власть, чужого человека.

Антенны ожиданием полны,

Приказ несет нелегкую заботу.

Смыкаются две черные волны

Над кораблем, дежурящим по флоту.

Мынаны көрдім: командир темекі шегіп отыр,

Ол үлкен сүңгуір қайықтың командирі,

Ол кеудесіне сіріңке тұтатады

Жарықты қалпақшасымен жауып тұрады.

Артқы жағынан теңізді лақтыратын сүңгуір қайық,

Муссондар үшін палубаны қайтадан жақтау,

Желдің астына жабысу

Орион белбеуіне арналған антенналар.

Теңізге қарайды, теңізде балық жоқ,

Көгілдір жел жоқ, алыс өткелдер жоқ,

Балдырлар жоқ, күн ойнамайды

Батып кеткен кемелердің дөңгелектерінде.

Теңізге қарайды, теңізде су бар,

Қара тереңдіктерді жасыру

Ал су астындағы сүңгуір қайықтар,

Бөтен қайықтар, қара дельфиндер.

Жағаға қараса - онда гүлдер жоқ,

Өзендерде қыз жоқ, боздақ жоқ.

Ол жерде шетелдік зымыран тасығышты көреді,

Біреудің күші, біреудің күші.

Антенналар күтуге толы

Бұйрық ауыр жүкті көтереді.

Екі қара толқын біріктіріледі

Флоттағы кезекші кеменің үстінде.