Командировка - Юрий Визбор

Никто не ждет меня, не курит у огня,

Не бережет вино, не дышит на окно.

Стараюсь быть постарше, я знаю наперед,

Лишь Женя-секретарша отметит мой приход.

Ботиночки пылят, в кармане ни рубля,

Спускаюсь с синих гор судьбе наперекор.

Печалью не окован, вдоль речки голубой

Иду командирован в себя самим собой.

А если вдруг песок не сдержит колесо,

Наследники мои не ринутся в бои.

Под нос мурлыча марши, несу я под плащом

Для Жени-секретарши финансовый отчет.

Мені ешкім күтпейді, оттың жанында темекі шегетін ешкім жоқ,

Шарапты үнемдемейді, терезеде дем алмайды.

Жасы үлкен болуға тырысамын, алдын ала білемін

Менің келгенімді хатшы ғана Женя белгілейді.

Аяқ киім шаң жинап жатыр, қалтамда рубль емес,

Тағдырға көнбей көк таудан түсемін.

Мұң байланбайды, көк өзен бойы

Мен өзім-өзіме жібердім.

Егер кенеттен құм дөңгелекті ұстамаса,

Менің мұрагерлерім шайқасқа асықпайды.

Тынысымның астынан марштар, Мен жадағай астында көтеремін

Женя үшін хатшы, қаржылық есеп.