Москва Святая - Юрий Визбор

О, Москва, Москва святая, в переулочках глухих

Тополиный пух летает вдоль умытых мостовых.

Может есть красивей страны, может лучше есть житье,

Я настаивать не стану, видно каждому свое.

Я бродил по Заполярью, спал в сугробах, жил во льду,

Забредал в такие дали, что казалось — пропаду,

На высоких перевалах, в непутевом том краю

Ты мне руку подавала, руку верную свою.

О, Москва, Москва святая, я встречал тебя везде:

В синих просеках Алтая и в далекой Кулунде.

Ты не просто город где-то, ты видна в любой ночи,

Развезли тебя по свету, словно песню, москвичи.

О, Мәскеу, киелі Мәскеу, саңырау жолақтарда

Жуылған тротуарларды бойлай терек үлпілдек ұшады.

Мүмкін әдемі елдер көп шығар, мүмкін өмір жақсырақ,

Мен талап етпеймін, әркім өзінше.

Мен Арктиканы араладым, қар үйіндісінде ұйықтадым, мұзда өмір сүрдім,

Мен сонша алыстарды кездім, мен жоғалып кететін сияқты болдым,

Биік асуларда, сол бақытсыз елде

Сен маған қолыңды бердің, адал қолыңды.

О, Мәскеу, қасиетті Мәскеу, мен сені барлық жерде кездестірдім:

Алтайдың көгілдір алаптарында да, сонау Құлында да.

Сіз бір жерде жай қала емессіз, сіз кез келген түнде көрінесіз,

Мәскеуліктер сені ән сияқты әлемге алып кетті.