На меня смотрит Завтра - Зимовье зверей

На меня смотрит завтра

НА МЕНЯ СМОТРИТ ЗАВТРА

Я вышел из детства внезапно — как вынырнул, как обернулся.

Нащупал за пазухой лёд, бросил кости и кончил надеяться.

Из вышедших раньше меня до сих пор ни один не вернулся,

И некому мне объяснить, для чего же я вышел из детства.

Но утро приносит мне почту, а значит, отныне я буду

Не справа, не слева, а просто немного восточнее запада.

В разломах культуры, где культом является Маленький Вуду,

Я буду дырой среди звезд, распыленных из пульверизатора.

Я мог бы цепляться за корни,

но корни мои наверху —

На меня смотрит Завтра.

На меня смотрит Завтра —

И требует автора.

Я вышел из моды сознательно — не нарушая запрета.

Другие смотрели мне вслед, но никто повторить не отважился.

Я вышел оттуда другим, как католик из стен минарета,

А кто-то кричал мне вослед, будто в моду нельзя войти дважды.

Я мог бы спуститься со сцены улиткой в суфлерскую будку,

В нечистое небо кулис, где кристалл воплощается в запонку,

Где спелый тростник, достигая вершин, превращается в пудру,

Минуя заведомо главную стадию — стадию сахара.

Такую игру в «мутаборы»

я давеча видел в гробу —

На меня смотрит Завтра.

На меня смотрит Завтра —

И ищет соавтора.

Я был бы отличником жизни, когда бы не стал хорошистом,

Когда бы не вышел из пены героев сухим и неузнанным.

И там, где реальность становится бежевой, теплой, пушистой,

Меня вызывают к доске беспристрастные кровные музы…

Еще одна ночь протекла в ожидании зрелого чуда,

В попытке себя воссоздать из заведомо дохлого атома.

Но утро приносит мне почту, а значит, я тоже оттуда —

Я просто морщинка в улыбке Печального Импровизатора.

Я вышел из детства, а значит,

остался у детства в долгу —

На меня смотрит Завтра

Через двойное окно,

На меня смотрит Завтра

Через чужие глаза.

На меня смотрит Завтра —

И мне уже не всё равно,

На меня смотрит Завтра —

Мне ему не отказать.

Это больше азарта,

Это — как хлеб и вино.

На меня смотрит Завтра,

Это — как песни в бреду.

На меня смотрит Завтра —

Мы уже с ним заодно.

И над выжженным замком

Восходит у всех на виду

Черно-белая радуга.

Ертең маған қарайды

ЕРТЕҢ МАҒАН ҚАРАДЫ

Мен балалық шағымнан кенет шықтым - қалай бетке шықтым, қалай айналдым.

Көкіректегі мұзды сезіп, сүйекті лақтырып, үмітімді үздім.

Менен бұрын кеткендердің ешқайсысы оралмады,

Ал менің балалық шағымнан неліктен шыққанымды түсіндіретін ешкім жоқ.

Бірақ таңертең маған пошта келеді, яғни қазірден бастап мен жіберемін

Оңға да, солға да емес, батыстан сәл ғана шығысқа қарай.

Кішкентай Вуду табынатын мәдениеттің жарықтарында

Бүріккіш бөтелкеден шашылған жұлдыздар арасында тесік боламын.

Мен тамырларға жабыса аламын

бірақ менің тамырым жоғарыда -

Ертең маған қарайды.

Ертең маған қарайды -

Ал ол үшін автор керек.

Мен әдейі сәнден шықтым - тыйымды бұзбай.

Басқалары маған қарады, бірақ ешкім қайталауға батылы бармады.

Мен мұнара қабырғаларынан католик сияқты басқаша шықтым,

Менің артымнан біреу сәнге екі рет кіре алмайсың деп айғайлады.

Мен сахнаға ұлу сияқты суфлер кабинасына түсе аламын,

Кристалл манжетпен бейнеленген сахнаның таза емес аспанына,

Піскен қамыс шыңға жетіп, ұнтаққа айналады,

Негізгі кезеңді айналып өту - қант сатысы.

Мұндай «мутабора» ойыны

Мен жай ғана табытта көрдім -

Ертең маған қарайды.

Ертең маған қарайды -

Және бірлескен автор іздейді.

Мен өмірде үздік оқушы болар едім, егер мен жақсы болмасам,

Батырлар көбігінен құрғап, танылмай шыққан сайын.

Шындық бежевый, жылы, үлпілдек болатын жерде,

Бейтарап қан музалары мені тақтаға шақырады...

Тағы бір түн жетілген ғажайыпты күтумен өтті,

Әдейі өлі атомнан қайта құру әрекеті.

Бірақ таңертең маған хат әкелді, бұл мен де сол жерден екенімді білдіреді -

Мен мұңды импровизатордың күлкіндегі әжімім ғана.

Мен балалық шақтан шықтым, яғни

балалық шағында қарызға батқан -

Ертең маған қарайды

Қос терезе арқылы

Ертең маған қарайды

Басқа біреудің көзімен.

Ертең маған қарайды -

Ал маған енді бәрібір

Ертең маған қарайды -

Мен одан бас тарта алмаймын.

Бұл көбірек толқу

Бұл нан мен шарап сияқты.

Ертең маған қарайды

Бұл сандырақтағы әндер сияқты.

Ертең маған қарайды -

Біз онымен қазірдің өзінде біргеміз.

Ал күйдірілген қамалдың үстінде

Барлығының алдында көтерілу

Ақ-қара кемпірқосақ.