Куплеты старухи-процентщицы - Зимовье зверей

Во дворе петербургском колодезном

Раздаются стенанья шарманки.

Я лежу в полумраке болотистом

На скрипучей своей оттоманке.

А в болото моё

Только ступишь ногой —

И вовек не уйдёшь, не отцепишься.

А ведь я не Яга,

Не колдунья с клюкой,

Я простая старушка-процентщица.

Заходите ко мне — посидим опосля,

Я вполне компанейская тётушка.

А квартера моя — на двери два нуля,

А меж ними такая вот черточка.

Ваши вещи беру на хранение,

Чтоб иметь с ваших душ дивиденды.

Я стара, но ко мне, тем не менее,

Иногда даже ходют студенты.

Был вчера тут один,

Всё глазел, как шпиён,

Нечто прятал, бродяга, подмышкою.

Ну, а я ему в лоб:

«Мне топор не нужён, —

Лучше сбегай, дружок, за сберкнижкою.»

Я, ей богу, ему поддала два разка:

Пусть в другой раз, пролаза, не пыжится!

А квартера моя — на двери два глазка,

И посерёдке латинская ижица.

Я практична, умна, обязательна,

Но для дела сыграю и дуру.

И не зря изучают писатели

Мою вечно живую натуру.

Приходил тут один,

С головой не в ладах,

Описать обещался в романчике.

Но меня не проймёшь —

Я ведь дама в годах —

Все писатели, знамо, — обманщики.

Мне милей векселя — в них иная строка

Посильнее любого там Фауста.

А в квартеру мою — два коротких звонка

И меж ними длиннющая пауза.

Пусть стекают богатства несметные

В мой сундук, как в бездонную чашу.

Я бессмертней Кащея Бессмертного —

Я над златом цвету, а не чахну.

Хоть ножом меня режь,

Хоть сатирой сражай,

Всё одно — ничего не изменится.

Я опять соберу

Ваших душ урожай,

А шарманка их смелет, как мельница!

Заходи же ко мне, и матёрый, и тля,

Всех ко мне заноси, лысый чёртушка.

А квартера моя — на двери два нуля,

А меж ними наклонная чёрточка.

Санкт-Петербург құдық ауласында

Бөшке органының ыңырсыған дауысы естіледі.

Мен батпақты ымыртта жатырмын

Оның сықырлаған османында.

Және менің батпағымда

Жай ғана аяқ бас

Ал сен мәңгі кетпейсің, ілгекті шешпейсің.

Бірақ мен Яга емеспін,

Таяқ ұстаған бақсы емес,

Мен қарапайым ескі ақша берушімін.

Маған келіңіз - кейінірек отырамыз,

Мен өте серік апаймын.

Менің кварталдарым - есікте екі нөл бар,

Және олардың арасында осындай сызық бар.

Мен сіздің заттарыңызды сақтауға аламын,

Сіздің жаныңыздан дивидендтер алу үшін.

Мен қартайдым, бірақ мен үшін, дегенмен,

Кейде студенттер де барады.

Кеше бір жерде болды

Барлығы тыңшы сияқты қарап қалды

Қолтығының астына бірдеңені жасырып тұрды.

Ал, мен оның маңдайындамын:

«Маған балта керек емес»

Жүгірген жөн, досым, есеп кітапшасын алуға».

Аллаға ант етемін, мен оған екі рет бердім:

Басқа уақыт болсын, сырғана, үрленбе!

Менің пәтерімнің есікте екі көзі бар,

Ал ортасында латынша ижица.

Мен практикалық, ақылды, міндеттімін,

Бірақ мен ақымақ болып ойнаймын.

Ал, жазушылардың оқуы бекер емес

Менің мәңгілік тірі табиғатым.

Мұнда жалғыз келді

Басы тозып,

Ол романда сипаттауға уәде берді.

Бірақ сен менімен өте алмайсың...

Мен жылдар бойы ханыммын -

Барлық жазушылар, біз білеміз, алдамшы.

Мен шоттарды жақсы көремін - оларда басқа сызық бар

Ондағы кез келген Фаусттан күшті.

Ал менің пәтерімде - екі қысқа қоңырау

Және олардың арасында ұзақ үзіліс бар.

Сансыз байлығың төгілсін

Кеудемде, түбі жоқ тостағандай.

Мен Ажалсыз Кащейден де өлмейтінмін -

Мен алтын түстен асып кеттім, бірақ солған жоқпын.

Тіпті мені пышақпен кесіп тастады

Тым болмаса сатирамен күрес,

Бәрібір, ештеңе өзгермейді.

Мен қайтадан жинаймын

Сіздің жаныңыздың егіні

Ал дауылпаздар оларды жел диірменіндей сыпырып әкетеді!

Маған келіңіздер, дәмдеуіштер мен тлилер,

Бәрін маған әкел, таз шайтан.

Менің кварталдарым - есікте екі нөл бар,

Және олардың арасында қиғаш сызық бар.