Tombés des nues - Zebda

Je suis venu, mais je suis pas venu tu penses

M’entendre dire «sois le bienvenu»

Mais l’estomac qui a besoin d’essence

Dit «qu'est-ce qu’il y a aujourd’hui au menu?»

Pas les pieds nus mais la tête dans les nuages

Le cœur au chaud et sans faire semblant

Y avait pas de quoi en faire un fromage

Au pays du Mont-Blanc

Sans bruit, sandwichs sans rire et sans dîner

Sans faute, sans doute et même sans l’idée

Qu’on est jamais invité quand on est

Sans thune, sandales ou même sans papiers.

Je suis venu, mais je suis pas venu tu penses

Pour le soleil ou le bord de la mer

Parce que bronzé je l'étais de naissance

Et puis je ne connaissais pas l’hiver

J’avais les pieds nus, la tête dans les nuages

Le cœur au chaud, et je faisais semblant

D'être celui qui était de passage

Au pays du Mont-Blanc.

Je suis venu et j’ai caressé des vignes

Et comment dire?

J’attendais le raisin

Mais de ces fruits, je n’ai vu que les lignes

Paraît qu’ici on ne boit que du vin.

Je suis venu et je ne savais pas encore

Qu’ici on avait peur de ses voisins

Et de toutes les maisons, je n’ai vu que des stores

Qui m’ont jamais dit «allez viens»

Je suis venu c'était pas au clair de la lune

M’entendre dire: «Va chercher ton or»

Non!

J'étais pas venu pour faire fortune

A l’aventure, habillé en peau de castor

Mon visage est une page qu’on n’arrache pas

Je sais que je serai surtout pas

Je suis venu, mais je suis pas venu tu penses

M’entendre dire «sois le bienvenu»

Mais l’estomac qui a besoin d’essence

Dit «qu'est-ce qu’il y a aujourd’hui au menu»

J’suis venu mais je le dis avec quel air

Qu’on me reçut à reculons

On peut pas dire, on peut pas dire cher Léon

Que ce soit sur un air d’accordéon.

Mon visage est une page qu’on n’arrache pas

Je sais que je serai surtout pas

Мен келдім, бірақ сен ойлағандай келмедім

Менің «қош келдіңіз» дегенімді тыңдаңыз

Бірақ газды қажет ететін асқазан

«Бүгінгі мәзірде не бар?» дейді.

Жалаң аяқ емес, бұлттың басы

Жүрегі жылы және жасандылықсыз

Одан ірімшік жасайтын ештеңе болмады

Мон-Блан жерінде

Шусыз, күлкісіз және кешкі ассыз бутербродтар

Кінәсіз, күмәнсіз және тіпті идеясыз

Бізді ешқашан шақырмайды

Ақшасыз, сандалсыз немесе тіпті қағазсыз.

Мен келдім, бірақ сен ойлағандай келмедім

Күн немесе теңіз жағалауы үшін

Себебі мен туғаннан тотыққанмын

Сосын мен қысты білмедім

Мен жалаңаяқ едім, басым бұлттарда

Жүрегім жылыды, мен кейіп таныттым

Қасынан өтіп бара жатқан адам болу

Мон-Блан елінде.

Мен келіп, жүзімдіктерді сипап отырдым

Ал қалай айту керек?

Мен жүзімді күттім

Бірақ бұл жемістердің ішінде мен тек сызықтарды көрдім

Бұл жерде тек шарап ішетін сияқтымыз.

Мен келдім, мен әлі білмедім

Бұл жерде біз көршілерімізден қорқатынбыз

Барлық үйлердің ішінде мен жалюзи ғана көрдім

Кім маған ешқашан «кел» деп айтпады

Мен келдім, ол ай сәулесінде емес

Менің «алтыныңды ал» дегенімді тыңда

Жоқ!

Мен бай болу үшін келген жоқпын

Құндыз терісін киген шытырман оқиғада

Менің бетім жыртылмайтын парақ

Мен әсіресе болмайтынымды білемін

Мен келдім, бірақ сен ойлағандай келмедім

Менің «қош келдіңіз» дегенімді тыңдаңыз

Бірақ газды қажет ететін асқазан

"Бүгінгі мәзірде не бар" дейді

Мен келдім, бірақ оны қандай ауамен айтамын

Мені құлықсыз қабылдады

Айта алмаймыз, айта алмаймыз қымбатты Леон

Ол аккордеон әуенінде болсын.

Менің бетім жыртылмайтын парақ

Мен әсіресе болмайтынымды білемін