И вот уже вхожу в такую реку - Вероника Долина

И вот уже вхожу в такую реку,

Что самый дальний берег омывает,

Где человек прощает человеку

Любую боль, которая бывает.

Пускай река всему меня научит,

Пока плыву по этой самой глади,

Где человека человек не мучит,

Не может мучить человека ради.

Хотя б коснуться берега такого,

Который мог покуда только сниться,

Где человек не мучает другого,

А только сам трепещет и казнится.

И ни челна, ни утлого ковчега,

Волна речная берег предвещает,

Где человек прощает человека,

Где человека человек прощает.

Енді мен осындай өзенге түсіп жатырмын,

Ең алыс жаға жуады

Ер адамды кешіретін жерде

Мен кез келген ауырсынуды жақсы көремін.

Өзен маған бәрін үйретсін

Мен осы бетінде қалқып жүргенімде,

Адам адамды қинамайтын жерде,

Ол үшін адамды қинауға болмайды.

Тым болмаса осындай жағаға қол тигізу үшін,

Осы уақытқа дейін кім армандай алды,

Адам басқаны қинамайтын жерде,

Бірақ оның өзі дірілдеп, өлім жазасына кесіледі.

Қайық та, нәзік кеме де емес,

Өзен жағасының толқыны бейнелейді

Ер адамды кешіретін жерде

Адам адамды кешіретін жерде.