Solitude - Tunisiano, Amel Bent

Elle est venue sans prévenir, sans le savoir elle m’a prise

Elle m’a marqué de son étreinte, m’a fait rentrer dans sa matrice

Sa présence fait réfléchir, mon esprit est en crise

Oui elle m’a laissé son empreinte, observe donc comme elle m’attriste

Solitude

Tu me fais peur et ta présence est si rude

Ton silence brise le cœur, oui je, frise les pleurs

Lorsque je pense à ma famille, j’ai si peur

De perdre ces gens qui peuplent ma vie

J’ai vu, des amis changer, cherchant à se venger

Me traitant tel un étranger, sous prétexte que j’aurais mangé

En ayant trouvé un public, j’y ai laissé des proches

Car ma présence se fait plus rare que ce que je me mets dans les poches

À quoi bon briller, faire des tonnes d’enragés, tu sais

À quoi bon kiffer, sans pouvoir partager, c’est vrai

Que je remplis des salles, grâce à ma sale gueule

Mais le soir, face au miroir, au final, je suis seul

Seuls

J’ai si peur d'être sans vous mais sans vous je suis si seule

Parce que le temps sépare, parce qu’on vient et on part

On est seuls

Sans personne pour entendre ni comprendre

Comme on est seuls

Parce que le temps sépare même si le temps répare

Je suis seule et sans recours, dans ma tête tout se trame

Sans pouvoir appeler au secours, sans pouvoir verser de larmes

Y a tant de choses qui me font peur, quand j’imagine le futur

Un jour on vit, un jour on meurt, partir le dernier c’est dur

Je veux être naïve et croire, que tout est éternel

Que l’amour c’est pour la vie et que les amis sont tous fidèles

De ne jamais, jamais penser, à ce jour tant redouté

Où je perdrai ma mère, ma moitié

J’ai, j’ai, si peur

Qu’on me tourne le dos

Et si j’en pleure

C’est que c’est le genre de maux qui ne se soignent pas par des mots

Et j’ai si peur

Je trouve pas de repos

Et si j’en meurs

Je crèverai seule en sortant avec moi ce fardeau

J'écris, ce que j’endure, mes blessures sont des récits

Ma carapace est une armure qui m'écrase contre les récifs

Tout ceci me rend ouf, j’aimerais vous dire ce que j'éprouve

C’est fou comme je souffre et comme ce silence me bouffe

Hey Aketh', Blacko

J’aimerai vous dire comme je regrette et comme je vous ai dans la peau

J’en pleure quand je suis seul, cette fierté me tuera

Si Sniper meurt, c’est une partie de moi-même qui s’en va

Hey les gars, même si à cette heure-ci je saigne

Les gars, faut qu’je vous dise comme je vous aime

Les gars, vous pourrez toujours compter sur moi

Les gars, comment en sommes-nous arrivés là?

T’sais, je viens parler avec le cœur, j’en suis bouleversé

Chaque larme qui coule a la couleur du sang versé

Prendre le temps et l’inverser, repartir en arrière

Mais tout refaire, mais en mieux car aujourd’hui je me sens si

C’est ce sentiment qui peut parler à tout l’monde

On a tous peur de s’retrouver seuls

Que serait Amel sans sa mère

Bachir sans S.N.I.P.E.R

Ол ескертусіз келді, білмей мені алып кетті

Ол мені құшағымен белгіледі, құрсағына кіргізді

Оның болуы мені ойландырады, менің санам дағдарысқа ұшырады

Иә, ол маған өз ізін қалдырды, сондықтан оның мені қалай ренжіткенін қараңыз

Жалғыздық

Сіз мені қорқытасыз және сіздің қатысуыңыз өте қатал

Сіздің үнсіздігіңіз жүректі сыздатады, иә мен, жылаумен шектесемін

Отбасымды ойласам, қатты қорқамын

Менің өмірімді толтыратын осы адамдарды жоғалту

Көрдім, достар өзгереді, кек іздейді

Мен тамақ ішкендіктен маған бейтаныс адам сияқты қарайды

Аудиторияны тауып, жақын адамдарымды сонда қалдырдым

Өйткені менің қатысуым қалтамға салғанымнан азырақ

Жарқырап, ашу-ыза тудырудың не қажеті бар, сіз білесіз бе

Сүйгеннен не пайда, бөлісе алмай, шын

Мен бөлмелерді лас бетіммен толтырамын

Бірақ түнде айнаға қарап, соңында жалғызбын

Жалғыз

Сенсіз болудан қорқамын бірақ сенсіз жалғызбын

Өйткені уақыт бөледі, өйткені біз келеміз және кетеміз

Біз жалғызбыз

Ешкім естімейтін немесе түсінбейтін

Біз жалғыз қалғандай

Өйткені уақыт түзетсе де, уақыт бөледі

Мен жалғызбын және амалсызмын, менің басымда бәрі тоқылған

Көмекке шақыра алмай, көз жасын көлдете алмай

Мен болашақты елестеткен кезде мені қорқытатын көптеген нәрселер бар

Бір күн өмір сүреміз, бір күн өлеміз, соңғы кету қиын

Мен аңғал болғым келеді және бәрі мәңгілік екеніне сенгім келеді

Бұл махаббат өмір үшін және достардың бәрі шынайы

Бұл қорқынышты күнді ешқашан, ешқашан ойламау

Анамнан, жарымнан айырылатын жерім

Мен, мен қатты қорқамын

Маған арқаңызды бұрыңыз

Ал мен жыласам

Бұл сөзбен жазылмайтын дерт

Ал мен қатты қорқамын

Мен тыныштық таппаймын

Ал мен өлсем

Бұл жүкті өзіммен бірге алып жалғыз өлемін

Жазамын, шыдағаным, жарам – хикая

Менің қабығым - мені рифтерге қарсы қирататын сауыт

Мұның бәрі мені ақылсыз етеді, мен сізге өз сезімімді айтқым келеді

Менің қиналғаным және бұл үнсіздік мені қалай жеп жатқаны ақылсыз

Сәлем Акет, Блэко

Мен сізге қалай өкінетінімді және сіздің теріңіздің астында қалай жүргенімді айтқым келеді

Жалғыз қалғанда жылаймын, бұл мақтаныш мені өлтіреді

Снайпер өлсе, менің бір бөлшегім кетеді

Ей, балалар, осы сағатта менің қансырап тұрса да

Балалар, мен сендерді қалай жақсы көретінімді айтуым керек

Жігіттер, сіз маған әрқашан сене аласыз

Балалар, біз мұнда қалай келдік?

Білесің бе, мен шын жүректен сөйлеймін деп келемін, басымды иемін

Әрбір тамған жас төгілген қанның түсі

Уақыт бөліп, оны кері қайтарыңыз, артқа оралыңыз

Бірақ мұны қайтадан қайталаңыз, тек жақсырақ, өйткені мен бүгін солай сезінемін

Дәл осы сезім кез келген адамға айта алады

Барлығымыз жалғыз қалудан қорқамыз

Анасы болмаса Амель қандай болар еді?

Башир S.N.I.P.E.R жоқ