Я привык улыбаться людям - Сергей Трофимов

Пусть говорят, будто счастлив только глупец,

Что лишь в беде да напасти Божий венец,

И лишь в осеннем ненастье видит отраду мудрец.

Выходит, я – безнадежный, круглый дурак,

Поскольку счастлив безбожно и просто так,

Живу цветком придорожным небу бескрайнему в такт.

Я привык улыбаться людям как знакомым своим.

Счастье – это как торт на блюде, одному не справиться с ним.

Я привык улыбаться людям, и быть может вполне,

В час, когда я несчастлив буду, кто-то улыбнется мне.

Пусть говорят, что не стало верных друзей,

Что до обидного мало щедрых людей,

Что даже конь с пьедестала прыгнет за сотку рублей.

А я встречал бескорыстных верных во всем,

По-детски светлых и чистых в сердце своем,

Наверно, просто нам близко то, чем мы сами живем.

Я привык улыбаться людям как знакомым своим.

Счастье – это как торт на блюде, одному не справиться с ним.

Я привык улыбаться людям, и быть может вполне,

В час, когда я несчастлив буду, кто-то улыбнется мне.

Может, это смешно, может, это грешно, но

Я привык улыбаться людям как знакомым своим.

Счастье – это как торт на блюде, одному не справиться с ним.

Я привык улыбаться людям, и быть может вполне,

В час, когда я несчастлив буду, кто-то улыбнется мне.

Кто-то улыбнется мне, кто-то улыбнется мне.

Ақымақ қана бақытты десін

Бұл тек қиыншылықта және Құдайдың тәжіне шабуыл жасайды,

Тек күздің қолайсыз ауа-райында данышпан қуаныш көреді.

Мен үмітсіз, домалақ ақымақ екенмін

Өйткені құдайсыз бақытты және дәл солай,

Мен уақытында шексіз аспанға жол жиегіндегі гүл болып өмір сүремін.

Мен адамдарға таныс адамдай күлетінмін.

Бақыт табаққа салынған торт сияқты, оны жалғыз көтере алмайды.

Мен адамдарға күлімдеуге дағдыланғанмын, мүмкін,

Мен бақытсыз болсам, маған біреу күледі.

Шынайы дос жоқ деп айтсын,

Азғантай жомарт адамдарға келер болсақ,

Тұғырдан шыққан аттың да жүз сомға секіретіні.

Мен бәрінде риясыз адалды кездестірдім,

Оның жүрегінде балалық жарқын және таза,

Бәлкім, біз өзіміз өмір сүретін нәрсеге жақынбыз.

Мен адамдарға таныс адамдай күлетінмін.

Бақыт табаққа салынған торт сияқты, оны жалғыз көтере алмайды.

Мен адамдарға күлімдеуге дағдыланғанмын, мүмкін,

Мен бақытсыз болсам, маған біреу күледі.

Мүмкін бұл күлкілі, мүмкін күнә, бірақ

Мен адамдарға таныс адамдай күлетінмін.

Бақыт табаққа салынған торт сияқты, оны жалғыз көтере алмайды.

Мен адамдарға күлімдеуге дағдыланғанмын, мүмкін,

Мен бақытсыз болсам, маған біреу күледі.

Біреу маған күледі, біреу маған күледі.