Самая короткая ночь - Сергей Трофимов

Родинка на левой щеке, мокрые ресницы,

Смятая подушка в руке.

И надежда бьется в груди раненою птицей,

Я тебя такой запомню навек.

Кто же виноват, что вот так прямо по живому

Утро делит жизнь пополам.

Это все равно, что нырнуть с головою в омут,

Доверяясь только мутным волнам.

Припев:

Самая короткая ночь перед расставаньем,

Самый горький вестник — рассвет.

Кто-то, пожалев обо всем, скажет: «До свиданья!»

Но дороги в прошлое нет,

Но дороги в прошлое нет.

Я тебе сказал все как есть, знаю это больно:

Правда ранит больше, чем ложь.

В камерном дуэте любви мы звучали сольно,

Жаль, что заново его не споешь.

Припев

Проигрыш = Вступление

Новый день закружит водоворот

Неотложных дел и бесконечных забот,

И ты привыкнешь к многоликости дня

Без меня, без меня.

Припев

Родинка на левой щеке, мокрые ресницы…

Сол жақ бетіндегі мең, дымқыл кірпік,

Қолында мыжылған жастық.

Үміт кеудені жаралы құстай соғады,

Мен сені осылай мәңгі есте сақтаймын.

Кім кінəлі бұлай болғанына тірі жанға

Таң өмірді екіге бөледі.

Бұл бассейнге бас сұғу сияқты,

Тек лай толқындарға сену.

Хор:

Қоштасу алдындағы ең қысқа түн

Ең ащы хабаршы – таң.

Бәріне өкінген біреу: «Қош бол!» – дейді.

Бірақ өткенге жол жоқ,

Бірақ өткенге жол жоқ.

Мен саған бәрін сол күйінде айттым, оның ауыратынын білемін:

Шындық өтірікке қарағанда көбірек ауыртады.

Махаббаттың камералық дуэтінде біз жеке дауыстадық,

Өкініштісі, оны қайта айта алмайсың.

Хор

Жоғалту = Енгізу

Жаңа күн айналады

Шұғыл мәселелер мен шексіз уайымдар,

Ал сіз күннің көп түріне үйренесіз

Менсіз, менсіз

Хор

Сол жақ бетіндегі мең, дымқыл кірпік...