Притча - Сергей Трофимов

Как-то я шел и думал,

Мыслями вознесясь,

Сколько же стало шума,

Рвущего с небом связь.

Сбились на «сунь» и «высунь»

Вечные «инь» и «янь»,

Полюс магнитный съехал в Сызрань,

В общем, делишки-то дрянь.

Эх, кабы не масоны

И прочие враги,

Мы б по своим фасонам

Сделали мир другим.

Чтоб по уму одежка,

Чтоб по таланту спрос,

Чтоб поднимался понемножку

Общий духовный рост.

Чтобы всегда по правде,

Чтоб на благо всех,

Чтоб воспевали барды

Власти родной успех.

Чтобы по Сеньке шапка,

По моряку весло,

Чтоб жили граждане в достатке

Всем олигархам назло.

Шел я и видел дали,

Полные светлых сил,

Но на шлепок фекалий

Все-таки наступил.

Вот как оно жестоко

Жизнь поучает впредь —

Даже радея о высоком,

По ноги надо смотреть.

Әйтеуір жүріп, ойланып қалдым

Оймен көтеріліп,

Қанша шу болды

Аспанмен байланысты үзу.

Біз «күнге» және «шығуға» адасып қалдық

Мәңгілік «ин» және «ян»

Магниттік полюс Сызранға жылжыды,

Жалпы, бәрі қоқыс.

О, егер бұл масондар болмаса

Және басқа жаулар

Біз өз стилімізге сай болатынбыз

Әлемді басқаша етті.

Ақыл киіндіру үшін,

Сондықтан талантқа деген сұраныс

Сәл тұру үшін

Жалпы рухани өсу.

Әрқашан шын болу үшін

Сондықтан барлығының игілігі үшін,

Бардтардың ән айтуы үшін

Күшті туған табыс.

Сенькаға қалпақ,

Теңізшінің ескегінде,

Осылайша азаматтар молшылықпен өмір сүрсін

Барлық олигархтар реніштен.

Жаяу жүріп, алысты көрдім,

Жарық күштерге толы

Бірақ нәжістің шапалағында

Сонда да жетті.

Бұл сондай қатыгездік

Өмір болашаққа үйретеді -

Тіпті биіктерге де мән береді

Сіз аяққа қарауыңыз керек.