Полынья - Сергей Трофимов

Я живу в столице мира

Запорошенного снегом,

В двух минутах от борделя,

В трёх шагах от алтаря.

Во хмелю чужого пира

Я давно сошёл с пробега,

Только трезвым жить страшнее,

Честно говоря.

Припев:

Раздвигая рёбра лёгкими,

Я вздыхаю воздух зимушки

И давлюсь слезами горькими,

Словно водку пью.

И держу руками мокрыми

Край спасительницы — Лидушки,

Но срываюсь обессиленный

Прямо в полынью.

У столицы на морозе

Едет царственная крыша,

И простуженный рассудок

Пьёт отвар из «Терра-флю»,

И стихи зависли в прозе

На расклеенных афишах

Прошлогодней мелодрамы

«Я тебя люблю».

Припев:

Раздвигая рёбра лёгкими,

Я вздыхаю воздух зимушки

И давлюсь слезами горькими,

Словно водку пью.

И держу руками мокрыми

Край спасительницы — Лидушки,

Но срываюсь обессиленный

Прямо в полынью.

Весь опутан, окольцован

Белой лентой магистрали,

Я хотел дышать свободно

И решил бежать от всех.

Только лёд реки свинцовой

Ближе к полночи подтаял,

А пройти по водной глади

Не пускает грех.

Припев:

Раздвигая рёбра лёгкими,

Я вздыхаю воздух зимушки

И давлюсь слезами горькими,

Словно водку пью.

И держу руками мокрыми

Край спасительницы — Лидушки,

Но срываюсь обессиленный

Прямо в полынью.

Раздвигая рёбра лёгкими,

Я вздыхаю воздух зимушки

И давлюсь слезами горькими,

Словно водку пью.

И держу руками мокрыми

Край спасительницы — Лидушки,

Но срываюсь обессиленный

В полынью.

Мен әлемнің астанасында тұрамын

қармен ұнтақталған,

Жезөкшелер үйінен екі минуттық жерде,

Құрбандық үстелінен үш қадам.

Біреудің тойында

Мен көптен бері қашып жүрмін,

Сабырлы өмір сүру одан да жаман

Шынымды айтсам.

Хор:

Қабырғаларды өкпемен тарату,

Мен қыс ауасын жұтамын

Мен ащы көз жасыма тұншығамын,

Бұл арақ ішкендей.

Және менің қолымды дымқыл ұстаңыз

Құтқарушының шеті - Лидушки,

Бірақ мен шаршадым

Дұрыс тесікке.

Елорданың қасында суықта

Корольдік шатыр келе жатыр

Және суық ақыл

«Терра-флу» қайнатпасын ішеді,

Ал өлеңдер прозада ілулі тұрды

Жабысқан плакаттарда

Былтырғы мелодрама

«Мен сені жақсы көремін».

Хор:

Қабырғаларды өкпемен тарату,

Мен қыс ауасын жұтамын

Мен ащы көз жасыма тұншығамын,

Бұл арақ ішкендей.

Және менің қолымды дымқыл ұстаңыз

Құтқарушының шеті - Лидушки,

Бірақ мен шаршадым

Дұрыс тесікке.

Бəрі шиыршық, сақина

Ақ тас жол,

Мен еркін тыныс алғым келді

Ал мен барлығынан қашуға бел будым.

Тек қорғасын өзенінің мұзы

Түн ортасына жақын еріген,

Және су бетімен жүріңіз

Күнәға жол бермейді.

Хор:

Қабырғаларды өкпемен тарату,

Мен қыс ауасын жұтамын

Мен ащы көз жасыма тұншығамын,

Бұл арақ ішкендей.

Және менің қолымды дымқыл ұстаңыз

Құтқарушының шеті - Лидушки,

Бірақ мен шаршадым

Дұрыс тесікке.

Қабырғаларды өкпемен тарату,

Мен қыс ауасын жұтамын

Мен ащы көз жасыма тұншығамын,

Бұл арақ ішкендей.

Және менің қолымды дымқыл ұстаңыз

Құтқарушының шеті - Лидушки,

Бірақ мен шаршадым

Полняда.