Первый день весны - Сергей Трофимов

Свет, день, меняя свой тон,

Звучали в прозрачной легкости льда.

Был день, звонил телефон,

На кухне текла из крана вода.

Давних дней неясный всполох

Чем же объяснить?

Отчего он мне так дорог,

Первый день весны?

Был день, простые слова,

В которых застыли время и свет.

Твой смех, звучащий едва

Сквозь серую россыпь прожитых лет.

И еще глаза бездонной,

Синей глубины,

Что смотрели так влюблено

В первый день весны.

Как же просто и чудесно

Было нам на кухне тесной

Жить с весенним солнцем в унисон.

И любовь казалась вечной,

И душа была беспечной

И святой как детский сладкий сон.

И пускай в бескрайней Лете канут наши сны,

Я когда-то жил на свете

В первый день весны.

В первый день весны.

В первый день весны.

В первый день весны…

Жарық, күн, тонусын өзгерту,

Олар мұздың мөлдір жеңілдігінде естілді.

Бір күн болды, телефон шырылдады

Ас үйдегі шүмектен су ағады.

Ескі күндер, бұлыңғыр жарқыл

Қалай түсіндіруге болады?

Неге ол маған сонша қымбат

Көктемнің алғашқы күні?

Бір күн болды, қарапайым сөздер

Қай уақытта және жарық қатады.

Сенің күлкің әрең естіледі

Өткен жылдардың сұр шашырауы арқылы.

Ал түпсіз көздер,

қою көк,

Не деген сүйкімді көрінді

Көктемнің бірінші күні.

Қандай қарапайым және керемет

Біз ас үйде қысылып қалдық

Көктемгі күнмен бірге өмір сүріңіз.

Ал махаббат мәңгілік болып көрінді

Ал жан алаңсыз болды

Ал әулие баланың тәтті арманындай.

Біздің армандарымыз шексіз жазда батып кетсін,

Мен бір кездері әлемде өмір сүрдім

Көктемнің бірінші күні.

Көктемнің бірінші күні.

Көктемнің бірінші күні.

Көктемнің алғашқы күнінде...