Первая любовь - Сергей Трофимов

Помнит ночь и метель, как тогда мне хотелось

Опоздать на последний трамвай

Воротиться в твой дом, извинившись за смелость,

И остаться на кухне пить чай

Воротиться в твой дом, извинившись за смелость,

И остаться на кухне пить чай

Я б улыбкой твоей мог тайком любоваться

И тонуть в бирюзовых глазах

Ты бы всё поняла и смогла догадаться

О несказанных мною словах

Ты бы всё поняла и смогла догадаться

О несказанных мною словах

Проигрыш.

Мы могли б до утра у окна целоваться,

Только я оробел, как назло

Почему-то в любви, что приходит в пятнадцать,

Очень мало, кому повезло

Почему-то в любви, что приходит в пятнадцать,

Очень мало, кому повезло,

А трамвай всё катил прямо в снежные реки,

Я с досады ревел, как дурной

И не ведал, не знал, что той ночью навеки

Моё детство прощалось со мной

Со мной…

Ол сол кездегі мен қалағандай түн мен боранды есіне алады

Соңғы трамвайға кеш

Батылдық үшін кешірім сұрап, үйіңізге қайтыңыз,

Ал шай ішу үшін ас үйде қал

Батылдық үшін кешірім сұрап, үйіңізге қайтыңыз,

Ал шай ішу үшін ас үйде қал

Мен сенің күлкіңе жасырын таңдана аламын

Және көгілдір көзге батып кетіңіз

Сіз бәрін түсініп, болжай алатын едіңіз

Мен айтпаған сөздер туралы

Сіз бәрін түсініп, болжай алатын едіңіз

Мен айтпаған сөздер туралы

Жеңілу.

Таңертеңге дейін терезенің жанында сүйісе аламыз,

Тек мен ұялшақ болып кеттім, жолы болғандай

Неге екені белгісіз, он бесте келетін махаббат

Бақытты болғандар өте аз

Неге екені белгісіз, он бесте келетін махаббат

Бақытты болғандар өте аз

Трамвай қарлы өзендерге қарай жылжи берді,

Мен ақымақ сияқты ызадан айқайладым

Және бұл түнді мәңгілікке білмедім, білмедім

Балалық шағым менімен қоштасты

Менімен…