Эх, раз - Сергей Трофимов

В Государстве моём, в Тридесятом моём

Проживаю я жизнью контуженный.

Я готов воровать, я бы вышел с дубьём,

Но боюсь.

И поэтому труженик.

Нас таких до хрена.

И выходит, что мы —

Для соседей ядрёная сила.

Если завтра война — подождём до зимы

И возьмём супостата на вилы.

Исторически мы — несчастливый народ.

Что не царь — то масон из Германии.

То курить заставляет, то земли пропьёт,

То грозит нам свобод обрезанием.

То, что нас до сих пор душит пьяный угар

В лопухах европейских обочин,

Мы ещё обвиняем монголо-татар.

Но уже сомневаемся очень.

Припев:

Эх, крапива-бузина,

Сельдерей-петрушка!

У китайцев — Царь-Стена,

А у нас — Царь-Пушка!

Мы богаты на корни.

Но наши вершки

Почему-то всегда загибаются.

И собрать урожаю большие мешки

Нипочём у нас не получается.

Если кто-то из нас оторвался от масс

И засел за высоким забором,

Мы догоним его.

Мы дадим ему в глаз.

И покроет позором с «пробором»!

Припев:

Эх, крапива-лебеда,

Черемша с укропом…

Уходили в Господа,

А пришли в холопы…

Мы общинным умом воедино крепки.

Опосля понимаем как надобно.

Потому наши планы всегда далеки,

Но в последствии всё-таки пагубны…

Представление наше о вольном житье,

Как статьи Уголовного Права.

Потому-то сознанье томит бытие

С национал-большевитской приправой.

Припев:

Эх, крапива-лебеда!

Не томи мне душу…

Получилось, как всегда,

А хотелось — лучше!

Эх, раз!

Да ещё раз!

Да ещё много-много раз!

Эх, раз!

Ещё раз!

Да ещё много-много раз!

Эх, раз!

Да ещё раз!

Да ещё много-много раз!

Эх, раз!

Да ещё раз!

Да ещё много-много раз!

Менің мемлекетімде, менің отызында

Мен өмірімді шокпен өткіземін.

Мен ұрлауға дайынмын, сойылмен шығамын,

Бірақ мен қорқамын.

Сондықтан еңбекқор.

Біз тозаққа сондаймыз.

Ал біз екенбіз

Көршілер үшін күшті күш.

Ертең соғыс болса, қысты күтеміз

Ал қарсыласты айырға алайық.

Тарихта біз бақытсыз халықпыз.

Король емес Германиядан келген масон.

Енді ол сені түтінге айналдырады, содан кейін ол жерді ішеді,

Бұл бізді сүндетке отырғызумен қорқытады.

Әлі күнге дейін мас күйінде тұншықтырып жатқанымыз

Еуропалық жол жиектеріндегі кружкаларда,

Біз әлі күнге дейін моңғол-татарларды кінәлаймыз.

Бірақ біз қазірдің өзінде қатты күмәнданамыз.

Хор:

О, қалақай-бұлдыр,

Балдыркөк-ақжелкен!

Қытайларда патша қабырғасы бар,

Ал бізде Цар Кэннон бар!

Біз тамырға байбыз.

Бірақ біздің шыңдар

Қандай да бір себептермен олар үнемі бүктеледі.

Және үлкен қаптарды жинаңыз

Біз үшін ештеңе жұмыс істемейді.

Біреуміз бұқарадан бөлініп кетсек

Ал биік дуалдың артына отырды,

Біз оны қуып жетеміз.

Біз оған көз береміз.

Және ұятты «қоштасумен» жауып тастайды!

Хор:

О, қалақай,

Аскөк қосылған Рамсон…

Иемізге барды

Олар құлдарға келді ...

Біз ортақ санада күштіміз.

Мұның қалай қажет екенін кейінірек түсінеміз.

Өйткені біздің жоспарларымыз әрқашан алыс

Бірақ кейінірек олар әлі де зиянды ...

Біздің еркін өмір туралы идеямыз,

Қылмыстық заңның баптары сияқты.

Сондықтан сана болмысты азаптайды

Ұлттық большевиктік дәмдеуіштермен.

Хор:

О, қалақай-аққу!

Менің жанымды қинама...

Әдеттегідей болды,

Ал мен жақсырақ болғым келді!

Әй, уақыт!

Иә, тағы бір рет!

Иә, көп, көп рет!

Әй, уақыт!

Тағы бір рет!

Иә, көп, көп рет!

Әй, уақыт!

Иә, тағы бір рет!

Иә, көп, көп рет!

Әй, уақыт!

Иә, тағы бір рет!

Иә, көп, көп рет!