Я тебя рисую ветром - Павел Кашин

Я тебя рисую ветром

В небе крупными мазками

Я тебя античным метром

Возношу над облаками

И когда твоя улыбка

Затмевает наши страны

Я пойму, моя ошибка

Даже мне не по карману

Пейте ветер, злые кони,

Разбиваясь хрусталями,

Запыхавшись от погони,

Рассыпайтесь над полями.

Жизнь сыграла злую шутку,

Нас загнав в свои же сети,

Мы лежим на дне желудка

Темноты тысячелетий.

Я тебя рисую ветром,

Семимильными слогами.

Я тебя узнаю в щедром

Жженьи сердца под строками.

И когда уже не больно

Отпущу тебя как птицу

Тенью павшую безвольно

На пустынную страницу

Я тебя рисую ветром

В небе крупными мазками

Я тебя античным метром

Возношу над облаками

И когда твоя улыбка

Затмевает наши страны

Я пойму, моя ошибка

Даже мне не по карману

Мен сені желмен тартамын

Аспанда үлкен соққылармен

Мен сені антиквариат бойынша жақсы көремін

Мен бұлттардың үстінен көтерілемін

Ал сенің күлген кезде

Біздің елдерімізге көлеңке түсіреді

Мен қателігімді түсінемін

Тіпті қолымнан келмейді

Желді ішіңіз, зұлым аттар,

Кристалдарды бұзу,

Қуғыннан тынысы тарылды,

Өрістерге шашыратыңыз.

Өмір қатыгез әзіл ойнады

Бізді өз желілеріне апарып,

Біз асқазанның түбінде жатырмыз

Мыңжылдықтардың қараңғылығы.

Мен сені желмен тартамын

Жеті лига буындары.

Мен сізді кеңпейілділікпен танимын

Сызықтар астында жанып тұрған жүректер.

Және ол енді ауырмайтын кезде

Мен сені құстай жіберемін

Көлеңке шалқып түсті

Бос бетке

Мен сені желмен тартамын

Аспанда үлкен соққылармен

Мен сені антиквариат бойынша жақсы көремін

Мен бұлттардың үстінен көтерілемін

Ал сенің күлген кезде

Біздің елдерімізге көлеңке түсіреді

Мен қателігімді түсінемін

Тіпті қолымнан келмейді