Положи на сердце руки… - Павел Кашин

Положи на сердце руки, пусть ещё напряжены.

Посмотри, какие звуки просятся из глубины.

Если их не потревожить, если их не заглушить,

То они, быть может, смогут предложить

По весне — любовь и слёзы, осенью — тоска-печаль,

С первым снегом — сны и грёзы и расстроенный рояль,

Сладость встреч и боль разлуки, лики солнца и луны,

Положи на сердце руки, пусть ещё напряжены…

Помирись с душевной болью, посмотри себе в глаза,

Посмотри, как вдруг на волю просится твоя слеза,

Как она бежит по кругу связанных с твоим сердец,

Как она с испугу тает наконец.

Посмотри в свои тетради, просмотри свои стихи,

Как они в ночной засаде ждут, изящны и тихи,

Чтобы утром раствориться, растворив в себе печаль,

Чтобы в этот мир разбиться, как нетронутый хрусталь.

Қолдарыңызды жүрегіңізге қойыңыз, олар әлі де шиеленісін.

Тереңнен қандай дыбыстар сұрап жатқанын қараңыз.

Мазаламаса, үндемесе,

Сонда олар ұсына алады

Көктемде - махаббат пен көз жас, күзде - сағыныш-мұң,

Алғашқы қармен - армандар мен армандар және күйсіз пианино,

Кездесудің тәттілігі мен қоштасудың азабы, күн мен айдың жүздері,

Қолдарыңызды жүрегіңізге қойыңыз, олар әлі де шиеленісін...

Жүректің мұңымен тату бол, Көзіңе қара

Қараңызшы, сіздің көз жасыңыз кенеттен босатылуды қалайды,

Ол сіздің жүрегіңізбен байланысты шеңберде қалай жүгіреді,

Ол ақыры қорқыныштан қалай ериді.

Дәптерлеріңе қараңдар, өлеңдеріңді ақтарыңдар,

Олар түнгі буктурманы қалай күтеді, әсем және тыныш,

Таңертең өз бойындағы мұңды ерітіп,

Бұл әлемге қол тигізбеген кристал сияқты кіру.