Ты идешь ко мне - Павел Кашин

Ты идёшь ко мне, я считаю шаги,

Посмотри на небо, ты увидишь там след

От моей души, её там больше нет.

И даже на луне готов растаять снег.

Как глупо жить, когда ты знаешь смерть

И умираешь с готовностью слуги,

Узнав по лестнице твои шаги.

Ты пришла ко мне, а я как будто пил чай,

Ты пришла спросить и как бы отвечая,

Я теряю нить — кому быть, где жить,

Кого любить, кому петь, а по душе лишь смерть.

Как глупо знать — чего бежать, чего ждать,

И каждый раз умирать с готовностью слуги,

Узнав по лестнице твои шаги.

Проигрыш

На краю планеты, там где вечный апрель,

На краю мечты я коротаю свой век.

И как древний грек, и как юный Лель,

Слагаю сумму рек и я сажусь на мель.

Как глупо плыть, когда ты знаешь смерть

И умираешь с готовностью слуги,

Узнав по лестнице твои шаги.

Сен маған кел, мен қадамдарды санаймын,

Аспанға қарашы, сонда соқпақ көресің

Менің жанымда ол енді жоқ.

Айдың өзінде қар еруге дайын.

Өлімді білгенде өмір сүру қандай ақымақтық

Ал сен қызметшінің дайындығымен өлесің,

Баспалдақтағы қадамдарыңызды тану.

Сен маған келдің, мен шай ішіп тұрғандай болдым,

Сіз сұрауға келдіңіз және жауап бергендей,

Мен жіпті жоғалтып жатырмын - кім болу керек, қайда тұру керек,

Кімді жақсы көру керек, кімді ән айту керек, тек өлім ғана ұнайды.

Не жүгіру, не күту керек екенін білу қандай ақымақтық,

Әр жолы қызметшінің дайындығымен өлу үшін,

Баспалдақтағы қадамдарыңызды тану.

жоғалту

Мәңгілік сәуір бар ғаламшардың шетінде,

Қиялдың шетінде, Мен өмірімді өткізіп жатырмын.

Ежелгі грек сияқты және жас Лел сияқты,

Өзендердің қосындысын қоссам, құрғап қалдым.

Өлімді біле тұра жүзу қандай ақымақтық

Ал сен қызметшінің дайындығымен өлесің,

Баспалдақтағы қадамдарыңызды тану.