Снежинка - Павел Кашин

Мы летим пушистой стаей,

Кто-то нас навырезал.

Лишь о том, что мы растаем

Нам никто не рассказал…

Мир, как будто на пружинке

В нашем фокусе завис.

По летящей вверх снежинке

Я осознал паденье вниз.

Лети, малышка, выше света!

Я от тебя не буду ждать

Ни обещаний, ни ответа

Как долго нам ещё летать.

Храни тебя твое молчанье

О чистоте добра и зла!

Я затаю свое дыханье,

Чтоб не ожечь твои крыла

Мы летим, и в том паденьи

Сердце бесится в тисках.

Измождаясь в наслажденьях

Тает медленно в руках.

Чтобы снова через реки

Впасть в великий океан.

И тепло своих молекул

Передать своим друзьям.

Лети, малышка, выше света!

Я от тебя не буду ждать

Ни обещаний, ни ответа

Куда они девали лето.

Храни тебя твоё молчанье

О чистоте добра и зла.

Я затаю свое дыханье

Лишь только б ты не умерла.

Біз үлпілдек отарда ұшамыз,

Біреу бізді кесіп тастады.

Тек еріп кететініміз туралы

Бізге ешкім айтпады...

Бұлақтағыдай дүние

Ол біздің назарымызда болды.

Ұшып бара жатқан қар ұшқынында

Мен құлағанымды түсіндім.

Ұш, балақай, әлемнің үстінде!

Мен сені күтпеймін

Ешқандай уәде, жауап жоқ

Қанша уақыт ұшуымыз керек.

Үндемей қал

Жақсылық пен жамандықтың тазалығы туралы!

Мен демімді ұстаймын

Қанаттарыңды күйдірмеу үшін

Біз ұшамыз, сол күзде

Жүрегі бір жамандықпен соғады.

Ләззаттан таусылған

Қолында баяу ериді.

Өзендерді қайта кесіп өту үшін

Үлкен мұхитқа құлаңыз.

Және олардың молекулаларының жылуы

Достарыңызға жіберіңіз.

Ұш, балақай, әлемнің үстінде!

Мен сені күтпеймін

Ешқандай уәде, жауап жоқ

Олар жазда қайда барды?

Үндемей қал

Жақсылық пен жамандықтың тазалығы туралы.

Мен демімді ұстаймын

Сіз өлмегенше.