Шарманка - Павел Кашин

Вспомнив о вечном, наигравшись с огнем,

С первым же встречным ты забудешь о нем.

И вспоминая хотя бы во сне

Ты вернешься ко мне, ты вернешься ко мне…

Нежная песня прольется на снег.

Нежное сердце стучится ко мне.

И забываясь хотя бы во сне,

Ты вернешься ко мне, ты вернешься ко мне.

И замерзая под небом зимы,

Ты вспоминаешь, как счастливы мы.

И по весне, на опушке лесной,

Ты танцуешь со мной, ты танцуешь во сне

Мәңгілік еске алып, отпен ойнап,

Бірінші кездескен адаммен оны ұмытасың.

Және кем дегенде түсінде еске түсіру

Маған қайтасың, маған қайтасың...

Нәзік ән қарға төгіледі.

Нәзік жүрек мені қағады.

Ұмыту, кем дегенде түсінде,

Маған қайтасың, маған қайтасың.

Қысқы аспан астында аяз,

Біздің қаншалықты бақытты екенімізді есіңе түсірдің.

Ал көктемде орманның шетінде,

Менімен билейсің, ұйқыңда билейсің