Песня китайских цыган - Павел Кашин

Твои глаза нацелены вверх.

Ты в слезах всегда, но это только вера.

Она не путь к возвышенным богам.

Ты станешь выше, когда опустишься к ногам.

И эта боль.

Она твоя тень.

Она так мнет и бьет, что день уже не день.

Ты притерпись, ведь это наша доля,

Ты станешь легче, когда полюбишь эту боль.

Ты влюблена.

Он, он тоже влюблен.

Все в унисон, но это ли не сон?

Все началось, все кончится в земном.

Мир станет явью, когда уснет таким же сном

Көздерің жоғары қарайды.

Сіз әрқашан көз жасыңыздасыз, бірақ бұл тек сенім.

Ол жоғары құдайларға апаратын жол емес.

Аяғыңызға түскенде бойыңыз өседі.

Және бұл ауырсыну.

Ол сенің көлеңкең.

Ол қатты сығып, ұрғаны сонша, күн енді күн емес.

Сабыр ет, өйткені бұл біздің үлесіміз,

Бұл ауырсынуды жақсы көргенде, сіз өзіңізді жақсы сезінесіз.

Сен ғашықсың.

Ол да ғашық.

Барлығы үйлеседі, бірақ бұл арман емес пе?

Барлығы басталды, бәрі жер бетінде аяқталады.

Дүние бір түсте ұйықтағанда орындалады