Няня - Павел Кашин

Вот от года год,

От года я иду вперёд.

Непонятный от природы мир

Зачем-то ждёт, когда умру,

Чтоб по утру на ветру мой портрет,

Мол был герой, был поэт,

Да просто счастливый мальчик.

Припев:

Нет!

Я не хочу, я не могу,

Ей будет грустно без меня,

Моя страна, моя родная няня.

Век за веком канут в летах,

А мы поём, а мы цветём.

А мы растём, мы дорастём до земли

И будем жить, как корабли,

Вдали от этих пыльных мест,

А надоест, так мы ль не мы?

Где этот миг?

Где белый флаг?

Где наш последний смелый шаг?

Припев:

Нет!

Я не хочу, я не могу,

Ей будет грустно без меня,

Моя страна, моя родная няня.

Нет!

Я не хочу, я не могу,

Ей будет грустно без меня,

Моя страна, моя родная няня.

Нет!

Я не хочу, я не могу,

Ей будет грустно без меня,

Моя страна, моя родная няня.

Мұнда жылдан жылға,

Жылдан бастап мен алға.

Табиғаты бойынша түсініксіз дүние

Неге екені белгісіз, менің өлгенімді күтіп,

Таңертең менің портретім желде болуы үшін,

Батыр болған, ақын болған дейді.

Иә, жай ғана бақытты бала.

Хор:

Жоқ!

Мен қаламаймын, алмаймын

Ол менсіз мұңаяды,

Менің елім, өз күтушім.

Ғасырдан ғасырлар жылдарға батады,

Біз ән айтамыз, біз гүлдейміз.

Ал біз өсіп жатырмыз, жерге дейін өсеміз

Ал біз кемелер сияқты өмір сүретін боламыз

Бұл шаңды жерлерден алыс

Ал скучно, сондықтан біз емес пе?

Бұл сәт қайда?

Ақ ту қайда?

Біздің соңғы батыл қадамымыз қайда?

Хор:

Жоқ!

Мен қаламаймын, алмаймын

Ол менсіз мұңаяды,

Менің елім, өз күтушім.

Жоқ!

Мен қаламаймын, алмаймын

Ол менсіз мұңаяды,

Менің елім, өз күтушім.

Жоқ!

Мен қаламаймын, алмаймын

Ол менсіз мұңаяды,

Менің елім, өз күтушім.