На Сенной - Павел Кашин

Солнце всходит над Сенной.

Он по прежнему в пивной.

На ботинках недоплевок.

На душе опять темно.

Разбегаясь по асфальту, не закончив сальто,

Он пускает это небо с нами под откос.

Он идет последний круг.

Он по прежнему мой друг.

И за что мне это горе,

Упустить его из рук?

Разбегаясь по асфальту, не закончив сальто,

Он пускает это небо с нами под откос.

Шөп үстінен күн шығады.

Ол әлі сыраханада.

Етіктерде кемшіліктер бар.

Менің жанымда тағы да қараңғы.

Асфальтты сальтомен аяқтамай жатып,

Ол бұл аспанды бізбен бірге рельстен шығарады.

Ол соңғы айналымға шығады.

Ол әлі менің досым.

Неліктен бұл қайғы маған,

Қолыңнан кетсін бе?

Асфальтты сальтомен аяқтамай жатып,

Ол бұл аспанды бізбен бірге рельстен шығарады.