Милые места - Павел Кашин

Милые места — минные поля,

Я от них устал, милая моя.

Надо мною вьётся лавровый венок,

Надо мной смеётся Бог.

А и мне не больно.

Ангелом являлся, солнышком светил,

Думал что поклялся — вышло что шутил.

Знает, да не хочет подвести итог,

Надо мной хохочет Бог.

А и мне не грустно.

Керемет жерлер - миналанған жерлер

Мен олардан шаршадым, жаным.

Үстімде лавр гүлі,

Құдай маған күледі.

Және бұл да маған зиян тигізбейді.

Ол періште еді, күн жарқырады,

Мен ант бердім деп ойладым - әзілдеп тұрғаным белгілі болды.

Ол біледі, бірақ қорытындылағысы келмейді,

Құдай маған күледі.

Және мен де қайғылы емеспін.