Колыбельная - Павел Кашин

Если пустоте приделать руки,

Если посадить да на коня,

Если заиграть златые звуки,

Он умчится, шпорами звеня.

Если посадить его на нити,

Да на эти нити — узелок,

Вы за эти нити потяните,

Будете тогда немножко Бог.

И в сердце потечёт ревнивая река.

Если ко всему приделать сердце,

Если показать, кого любить,

Если всё же будет иноверцем,

Никогда не поздно погубить.

Если вы бледны и недовольны,

Если только белый потолок,

Если ко всему вам будет больно,

Значит вы совсем уже не Бог.

Қолдар бос жерге жабысып қалса,

Егер сіз атқа иә қойсаңыз,

Алтын дыбыстарды ойнасаң,

Шпорын шырылдатып, асығып кетеді.

Егер сіз оны жіпке салсаңыз,

Иә, бұл жіптерде - түйін,

Сіз бұл жіптерді тартасыз,

Сонда сен кішкентай Құдай боласың.

Ал жүректе қызғаныш өзені ағып кетеді.

Әр нәрсеге жүрек байласаң,

Егер сіз біреуді жақсы көруді көрсетсеңіз

Соған қарамастан ол кәпір болса,

Жоғалту ешқашан кеш емес.

Бозарып, қанағаттанбасаң,

Тек ақ төбе болса

Бәрі саған ауыр тисе,

Демек, сен енді Құдай емессің.