Будто я - Павел Кашин

Уже не розы тлеют на шипах,

Уже не солнце светит над нами,

А я опять придумал этот страх,

А я опять затеял этот день.

Поберегись, я вижу тебя.

Я вижу как следом смерть.

Не ври, будто я придумал эту бредь,

Будто я затеял этот день.

Не ври, будто я придумал эту бредь,

Будто я затеял этот день.

Тікенекте жанып тұрған раушандар енді жоқ,

Күн енді бізге түспейді,

Мен тағы да осы қорқынышпен келдім,

Ал мен бұл күнді қайта бастадым.

Абайлаңыз, мен сізді көремін.

Мен өлімнің қалай келе жатқанын көремін.

Мен бұл бос сөзді ойлап таптым деп өтірік айтпаңыз,

Мен осы күнді бастаған сияқтымын.

Мен бұл бос сөзді ойлап таптым деп өтірік айтпаңыз,

Мен осы күнді бастаған сияқтымын.