Белый танец - Павел Кашин

Снова белый танец, снова белое вино.

Белый иностранец, чуть белей, чем полотно.

Белая принцесса, белые чулки,

Чёрные огромные зрачки.

Белая дорога, белая метель,

Белая пирога, словно белая постель.

Он её не помнит, он её зовёт.

Здесь любовь так долго не живёт.

Белая дорога и «Ночной полёт»,

Прямо у порога кто-то плачет и блюёт.

Белая карета с белой золушкой внутри,

Ярко-красный крестик на двери.

Он её разыщет и узнает от подруг.

Разлетелись тыщи, словно листья на ветру.

Кто-то даже вспомнит как её зовут.

Русские так долго не живут.

Тағы да ақ би, тағы да ақ шарап.

Ақ шетелдік, кенептен сәл ақшыл.

Ақ ханшайым, ақ шұлық,

Қара үлкен оқушылар.

Ақ жол, ақ боран

Ақ пирог, ақ төсек сияқты.

Ол оны есіне түсірмейді, телефон соғады.

Мұнда махаббат ұзаққа бармайды.

Ақ жол және «Түнгі рейс»,

Дәл босағада біреу жылап, құсып жатыр.

Ішінде ақ Золушка бар ақ күйме

Есіктегі ашық қызыл крест.

Ол оны тауып, достарынан үйренеді.

Мыңдаған жапырақтай желге шашылды.

Біреу тіпті оның есімін есіне алады.

Орыстар онша ұзақ өмір сүрмейді.