Аристократы - Павел Кашин

Оказалось, за час до рассвета

И примерно за час до разлуки

Мы с тобой, два весёлых поэта,

Умирающие от скуки,

Мы вдыхали в ночи ароматы,

Обсуждая бордосские вина,

Словно два французских аристократа

В очереди на гильотину.

Припев:

Сумасшедшая любовь запутала сердца

Таких, как мы с тобой, плюющих без конца на ветер.

Сумасшедшая любовь запутала умы

Таких людей, как мы, потерянных в себе навеки.

Наши души в глубоких шрамах

Смотрят в мир из огромной пушки.

В них тепла осталось на пару граммов

Больше, чем у часовой кукушки.

И хрустят под ногами кости,

А нам пофигу — мы ведь в танках.

Даже бриллианты почернеют от злости,

Если их хранить в банках.

Припев:

Сумасшедшая любовь запутала сердца

Таких, как мы с тобой, плюющих без конца на ветер.

Сумасшедшая любовь запутала умы

Таких людей, как мы, потерянных в себе навеки.

Таң атқанға бір сағат қалғанда белгілі болды

Және қоштасудан шамамен бір сағат бұрын

Біз сенімен, екі көңілді ақын,

Жалқаулықтан өлу

Түнде хош иісті тыныстадық,

Бордо шараптарын талқылау

Екі француз ақсүйегі сияқты

Гильотина үшін кезекте.

Хор:

Жынды махаббат жүректерді шатастырды

Сіз бен біз сияқты адамдар желге түкірген.

Ақылсыз махаббат сананы шатастырды

Біз сияқты адамдар өзімізді мәңгілікке жоғалтты.

Біздің жанымыз қатты жараланған

Олар әлемге үлкен зеңбіректен қарайды.

Олардың ішінде бір-екі грамм жылу қалды

Кукушка сағатынан да артық.

Аяқ астынан сүйектер сықырлайды,

Бізге бәрібір - біз танктердеміз.

Тіпті гауһар тастар да ашудан қарайып кетеді

Егер олар банктерде сақталса.

Хор:

Жынды махаббат жүректерді шатастырды

Сіз бен біз сияқты адамдар желге түкірген.

Ақылсыз махаббат сананы шатастырды

Біз сияқты адамдар өзімізді мәңгілікке жоғалтты.