Musulmanes - Michel Sardou

Le ciel est si bas sur les dunes

Que l’on croirait toucher la lune

Rien qu’en levant les bras.

Comme un incendie sous la terre

Les aurores ont brûlé les pierres,

Blanchi les toits de Ghardaïa.

Voilées pour ne pas être vues,

Cernées d’un silence absolu,

Vierges de pierre au corps de Diane,

Les femmes ont pour leur lassitude

Des jardins clos de solitude,

Le long sanglot des musulmanes.

C’est un cri,

C’est un chant,

C’est aussi le désert et le vent,

Tout l’amour qu’elles ont dans le corps,

La gloire des hommes le chant des morts,

La joie de porter un enfant.

C’est un cri,

C’est un chant,

C’est aussi la douleur et le sang,

Toutes les fureurs qu’elles portent en elles,

La peur des hommes, la peur du ciel,

Et toutes les forêts du Liban.

Elles sont debout sur champs de ruines,

Sous le vent glacé des collines

Que la nuit leur envoie.

Pour elles, le temps s’est arrêté.

C’est à jamais l'éternité,

Le crépuscule de Sanaa.

Voilées pour ne pas être vues,

J’envie ceux qui les ont connues,

Vierges de pierre au corps de Diane.

Hurlant dans le silence énorme,

A l’heure où leurs amants s’endorment,

Le long sangIot des musulmanes.

C’est un cri,

C’est un chant,

C’est aussi le désert et le vent,

Tout l’amour qu’elles ont dans le corps,

La gloire des hommes le chant des morts,

La joie de porter un enfant,

C’est un cri,

C’est un chant,

C’est aussi la douleur et le sang,

Toutes les fureurs qu’elles portent en elles,

La peur des hommes la peur du ciel,

Et toutes les forêts du Liban.

Аспан төбелердің үстінде өте төмен

Айға тигендей

Тек қолдарыңызды көтеріңіз.

Жер астындағы от сияқты

Таңдар тастарды өртеп жіберді,

Гардайяның төбесін ақтады.

Көрінбес үшін перде киіп,

Абсолютті тыныштықпен қоршалған,

Диананың денесі бар тастан жасалған қыздар,

Әйелдер шаршағандықтан бар

Жалғыздықтың қабырғалы бақтары,

Мұсылман әйелдерінің ұзақ жылауы.

Бұл жылау,

Бұл ән,

Бұл да шөл мен жел,

Олардың тәнінде бар махаббат,

Адамдардың даңқы өлілердің әні,

Бала туудың қуанышы.

Бұл жылау,

Бұл ән,

Бұл да ауырсыну мен қан,

Олардың ішіндегі барлық ашулар,

Адамдардан қорқу, аспаннан қорқу,

Ливанның барлық ормандары.

Олар қираған алқаптарда тұр,

Таулардың мұзды желінің астында

Оларды түн жіберсін.

Олар үшін уақыт тоқтап қалды.

Бұл мәңгілік мәңгілік

Сананың ымырт қараңғысы.

Көрінбес үшін перде киіп,

Мен оларды білетіндерге қызғанамын,

Диананың денесі бар тастан жасалған қыздар.

Үлкен үнсіздікте айқайлап,

Ғашықтары ұйықтап жатқанда,

Мұсылман әйелдерінің ұзақ қаны.

Бұл жылау,

Бұл ән,

Бұл да шөл мен жел,

Олардың тәнінде бар махаббат,

Адамдардың даңқы өлілердің әні,

Бала туудың қуанышы,

Бұл жылау,

Бұл ән,

Бұл да ауырсыну мен қан,

Олардың ішіндегі барлық ашулар,

Адамдардан қорқу аспаннан қорқады,

Ливанның барлық ормандары.