Ворон - Мельница

Над скалистыми хребтами, где бывает снег в июле,

Над еловыми лесами, что забраться вверх рискнули,

Над замшелым камнем, над ручьем,

Где пылает солнце горячо,

На потоках восходящих, словно горный уголь черен,

Черен, словно ночь незрячих, видел я, как кружит ворон -

В небесах из синего стекла

Надо мной чернеют два крыла.

Расскажи мне, ворон,

Расскажи, крылатый,

Как найти мне гору,

Что скрывает злато,

У какого бора,

Над какой стремниной

Я погибну скоро

Под камней лавиной.

Скоро год, как я оставил грязных городов похмелье,

И свои стопы направил в эти дикие ущелья.

Не распутать каменный клубок

Тем, кто не был долго одинок.

Я безумен?

Ну так что же!

Не безумнее, чем горы.

Поздно!

Думать здесь не гоже!

Нынче стану я, как ворон:

В небесах из синего стекла

Будет нынче дважды два крыла.

Помогите, горы,

Мне собрать все силы!

Дай перо мне, ворон,

Для моих для крыльев,

Дай мне сил подняться

Над скалистым склоном,

Дай мне оторваться

От моей погони.

Мне заменит хриплый клекот то, что раньше было словом.

Мне ответит грозный рокот всех вулканов на суровом,

Непонятном раньше для меня

Языке подземного огня.

Отражаясь совершенно в ледяных озерах боли,

Словно молния, мгновенно сердце вырвется на волю.

Кто тогда найдет мои следы

На лазурных зеркалах воды?

Не ищи - не сыщешь

Ни следа на камне!

Слушай - не расслышишь,

Что поет вода мне.

Только над горами,

Над еловым бором,

Надо льдом, снегами

Кружит черный ворон.

Шілдеде қар жауатын тасты жоталардың үстінде

Олар өрмелеуге батылы барған шыршалы ормандардың үстінен,

Мүк тастың үстінде, бұлақ үстінде,

Күн қайнаған жерде

Қара көмірдей көтерілген бұлақтарда,

Черен, соқырлар түніндей, мен қарғаның айналып тұрғанын көрдім -

Көк әйнек аспанында

Менің үстімде екі қара қанат бар.

Айтшы қарға

Айтшы, қанатты

Мен тауды қалай табамын

Алтынды не жасырады

Қай орман

Қандай жылдам

Мен жақында өлемін

Тастардың астында қар көшкіні.

Мен лас қалаларды тастап кеткеніме бір жыл өтпей жатып,

Және қадамдарын мына жабайы шатқалдарға бағыттады.

Тас шарды шешпеңіз

Көптен бері жалғыз болмағандар үшін.

Мен жындымын ба?

Ал, не болды!

Таулардан ақымақ емес.

Кеш!

Бұл жерде ойлану жақсы емес!

Бүгін мен қарғадай боламын:

Көк әйнек аспанында

Бүгін екі қанат болады.

Тауларға көмектес!

Мен бар күшімді жинауым керек!

Маған қауырсын берші, қарға

Қанаттарым үшін

Маған көтерілу үшін күш беріңіз

Жартасты беткейдің үстінде

кетейін

Менің ізденуімнен.

Мен үшін бұрынғы сөздің орнын қарлыған айғай басады.

Барлық жанартаулардың үрейі маған қатты жауап береді,

Бұрын мен үшін түсініксіз

Жер асты отының тілі.

Ауырсынудың мұзды көлдерінде тамаша шағылысып,

Найзағайдай жүрек бірден босап кетеді.

Сонда менің ізімді кім табады

Судың көгілдір айналарында?

Іздеме – таба алмайсың

Таста із жоқ!

Тыңдаңыз - естімеңіз

Су маған қандай ән айтады.

Тек таулардың үстінде

Шыршалы орманның үстінде

Мұз, қар керек

Қара қарға айналып жүр.