Огонь - Мельница

Я в лесах наберу слова,

Я огонь напою вином.

Под серпом как волна — трава,

Я разбавлю надежду сном.

Тебя творить —

три года не говорить.

Сердце сварено в молоке,

Лист крапивы — в глазах костер.

Лунный свет на твоей руке,

На рубашке — красный узор.

На рубашке — красный петух,

А и мне ли жалеть огня?

Как захватит от дыма дух,

Как светло улыбнется князь!

Тебя ворожить —

Босой по углям ходить.

Тебя целовать —

Под пеплом звезды считать.

За три года траву соткать,

Темным волосом вышить путь,

Искры все на него собрать —

Пальцы болью горят, ну и пусть.

Кровь делю на двоих без слов,

Почернеют снега к весне,

Алой лентой ночных костров

Свою душу отдам тебе.

Знай, зола —

Все слезы выплакала.

Ты тоже знай, смола —

Все ветры я прогнала.

Где теперь взять тепла —

Всю душу я отдала,

А другая тебя нашла,

Другая за руку увела,

Я ее за то прокляла.

Будет время, и будет ночь…

Как в голодный, беззвездный час

Ты беги, разлучница, прочь —

Обернется огнем мой князь.

Вспыхнут порохом дом и лес,

А дорога ему — в мой край.

Как затлеет подол небес,

Всю, как есть, меня забирай!

Мен ормандардағы сөздерді теремін

Мен отқа шарап ішемін.

Орақ астында, толқын сияқты - шөп,

Үмітті ұйқымен өшіремін.

сені жасау үшін

Үш жыл сөйлемеймін.

Сүтке қайнатылған жүрек

Қалақай жапырағы – от көзінде.

Қолыңызда ай сәулесі

Көйлектің қызыл үлгісі бар.

Жейдеде - қызыл әтеш,

Ал отты аяу керек пе?

Түтіннен рухты қалай алуға болады,

Ханзада қандай жарқын күледі!

саған айту -

Көмірде жалаң аяқ жүру.

сені сүйемін -

Күл астындағы жұлдыздарды сана.

Үш жыл шөп тоқып,

Жолды қара шашпен кестелеңіз,

Ондағы барлық ұшқындарды жинаңыз -

Саусақтар ауырып күйеді, солай болсын.

Сөзсіз қанды екіге бөлемін,

Көктемде қар қара болады,

Түнгі өрттердің қызыл лентасы

Мен саған жанымды беремін.

Күлді білу -

Ол барлық көз жасын төгіп жіберді.

Сіз де білесіз, шайыр -

Мен барлық желдерді айдадым.

Енді жылуды қайдан алуға болады -

Мен бүкіл жанымды бердім

Ал екіншісі сені тапты

Екіншісі қолынан ұстап,

Мен оны сол үшін қарғадым.

Уақыт та болады, түн болады...

Аш, жұлдызсыз сағаттағыдай

Сіз қашып кетіңіз, ғашық құс, қашып кетіңіз -

Менің ханзада отқа айналады.

Үй мен орман мылтықтан отқа оранады,

Ал оған апаратын жол – менің жерім.

Аспанның етегі лаулағандай,

Бәрі қалай болса, мені ал!