Витраж - Мельница

Где ты был — или нет — каким ты стал?

Сколько раз сменилось море сушей?

Для тебя — и стон, и стих, и сталь,

Для тебя все это, так послушай, перестань

Приходить во тьме по собственную душу,

Тщиться заковать ее в хрусталь.

Где скользит дорога по камням,

Падая в объятия рассвета

Сквозь седловину меж ушей коня,

И ничуть не странно, что все это для меня,

Ветер дальних странствий на исходе лета —

Этот ветер тоже для меня.

Бремя свободы осилит счастливый,

Никто никогда и не мыслил о пути назад,

Все быстрее время уходит, мы по-над обрывом,

Смотрит в глаза — гроза.

Где в ночи смолящимся пером

Сбывшееся обжигает пальцы —

Там принесут из степи птицы гром,

И злые тени все уйдут во время танца над костром,

Время — словно ткань, натянутая в пяльцы,

Кто нас ныне вышьет серебром?

Сіз қайда болдыңыз - немесе жоқ - сіз не болдыңыз?

Теңіз неше рет құрлыққа ауыстырылды?

Сен үшін – ыңырсыған да, өлең де, болат та,

Мұның бәрі сен үшін, сондықтан тыңда, тоқта

Өз жаның үшін қараңғыда кел,

Оны кристалда байлауға тырысыңыз.

Жол тастардың үстінен сырғанап өтетін жерде

Таң құшағына құлау

Аттың құлағының арасындағы ершік арқылы,

Мұның бәрі мен үшін болғаны таңқаларлық емес,

Жаздың аяғында алыс қыдырудың желі -

Бұл жел мен үшін де.

Бостандық жүгін бақыттылар игереді,

Ешкім қайтып оралуды ойлаған жоқ

Уақыт тез өтіп жатыр, біз жартастың үстіндеміз,

Көзге қарайды - найзағай.

Қайда түнде қаламсаппен

Аяқталған күйік саусақтар -

Далада күн күркірейді құстар,

От үстінде билеген кезде зұлым көлеңкелер кетеді,

Уақыт құрсаумен керілген мата сияқты,

Енді бізге күмісті кім кестелейді?