Gaudete - Мельница

Gaudete!

Gaudete!

Как выходит зимний ветер

Из ледового чертога, из железного дворца —

Он жестокий, ясный, синий,

Весь в узорах клавесина,

И с морозным звонким треском разбиваются сердца.

Да-да, сердца.

Gaudete, gaudete —

Кровью горного рассвета,

Встречей взглядов и пожатием обветренной руки —

Коль тропой хрустальных трещин

Путь волхвовый бесконечен,

Принесу тебе дары я — сердце, вечность и коньки.

И коньки.

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Gaudete!

Мы друг другом ли согреты,

Мы ль дыханием одеты,

Прозреваем сердце тьмы —

Так возрадуемся, други,

Се дитя огня и вьюги,

Gaudete, gaudete,

Се грядет король зимы!

Король зимы!

Гаудет!

Гаудет!

Қысқы жел қалай шығады

Мұз сарайынан, темір сарайдан -

Ол қатыгез, мөлдір, көк,

Барлығы клавесин үлгілерінде,

Ал жүректер аязды шырылдап жарылады.

Иә, иә, жүректер.

Гаудете, Гаудете

Тау таңының қанымен

Көзге түсіп, қолын сермеу -

Кристалдық жарықтардың Коль жолы

Сиқырлы жол шексіз,

Мен сізге сыйлықтар әкелемін - жүрек, мәңгілік және коньки.

Және конькилер.

Гаудет!

Гаудет!

Гаудет!

Гаудет!

Гаудет!

Гаудет!

Біз бір-бірімізге жылылық жасаймыз ба?

Біз тыныспен киіндік,

Біз қараңғылықтың жүрегін көреміз -

Қуанайық, халайық

Міне, от пен боранның баласы,

Гаудета, Гаудета,

Міне, қыс патшасы келді!

Қыс патшасы!